Την 21η Δεκεμβρίου 1944, κατά τα αιματηρά Δεκεμβριανά – τον δεύτερο γύρο της κομμουνιστικής ανταρσίας – δολοφονήθηκε με φρικτό τρόπο η μεγάλη Ελληνίδα ηθοποιός Ελένη Παπαδάκη (1903–1944) από φανατικούς θιασώτες του ερυθρού ολοκληρωτισμού, αφού προηγουμένως υπεβλήθη σε απάνθρωπα βασανιστήρια.
Η Ελένη Παπαδάκη στοχοποιήθηκε και εκτελέστηκε με την ανυπόστατη κατηγορία της «δωσίλογης», βασισμένη σε συκοφαντίες περί δήθεν σχέσεών της με τον κατοχικό πρωθυπουργό Ράλλη. Κατηγορίες που κατέρρευσαν ιστορικά, αλλά αξιοποιήθηκαν τότε ως πρόσχημα πολιτικής εκκαθάρισης.
Η αλήθεια είναι μία και αδιαμφισβήτητη:
Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, η Ελένη Παπαδάκη, χάρη στη φήμη και τις γνωριμίες της, έσωσε αναρίθμητους Έλληνες, ανεξαρτήτως ιδεολογικής τοποθέτησης. Το μοναδικό της «έγκλημα» ήταν ότι δεν προσκύνησε τον κομμουνισμό. Και γι’ αυτό κατατάχθηκε, όπως χιλιάδες άλλοι Έλληνες πατριώτες, στη λίστα των «εχθρών του λαού».
Η δολοφονία της αποτελεί διαχρονικό σύμβολο της βαρβαρότητας της Αριστεράς όταν αυτή επιχειρεί να επιβάλει την ιδεολογική της κυριαρχία με τη βία, τον τρόμο και τις εκτελέσεις χαρακτήρων και ανθρώπων.
Η ΦΩΝΗ ΛΟΓΙΚΗΣ τιμά τη μνήμη της Ελένης Παπαδάκη και όλων των Ελλήνων που πλήρωσαν με τη ζωή τους την πίστη τους στην Πατρίδα, την Ελευθερία και την εθνική-αστική Δημοκρατία.
ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ.
ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ στις Ένοπλες Δυνάμεις, στα Σώματα Ασφαλείας και στους εθνικόφρονες Έλληνες που κράτησαν την Ελλάδα ελεύθερη και το Έθνος όρθιο.
ΑΘΑΝΑΤΗ.