Προγραμματικές θέσεις
ΤΟΜΕΙΣ
ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΜΥΝΑ
ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
A. Προοίμιο.
Β. Ειδικά σημεία.
α) Η «ελληνικότητα» δεν έχει σχέση με ρατσιστικές αντιλήψεις και προσεγγίσεις «αίματος και γής», αλλά με την νόμιμη παρουσία των πολιτών της Χώρας στο έδαφός της όπως και την αποδοχή της νομικής, πολιτικής, πολιτιστικής και εν γένει δημοκρατικής και ευρωπαϊκής ταυτότητάς της, όπως αυτή προσδιορίζεται ανωτέρω και από το ισχύον Ελληνικό Σύνταγμα και τους Νόμους της Χώρας.
β) Η έκφραση της «εθνικής ανεξαρτησίας» θα υλοποιείται στο πλαίσιο των -νομίμων και νομίμως εξυπηρετουμένων- διεθνών Συμμαχικών Υποχρεώσεων, Συμφωνιών, Συμβάσεων και Συνθηκών έχει προσυπογράψει η Χώρα με γνώμονα πάντοτε την ισότιμη και αξιοπρεπή αντιμετώπισή της από τις συμβαλλόμενες σε αυτές Χώρες και φυσικά την αντίστοιχη εκπλήρωση των υποχρεώσεών της προς αυτές με βάση πάντοτε την πολυδιάστατη Εξωτερική Πολιτική για την Ειρήνη και την Συνεργασία και γνώμονα το Κυρίαρχο Εθνικό Συμφέρον κατά το ισχύον Σύνταγμα.
γ) Η σχέση της Ελλάδος (η οποία δεν είναι αναθεωρητική Χώρα και ούτε επιθυμεί να γίνει) με τους ΝΑΤΟϊκούς και Ευρωπαίους Συμμάχους και Εταίρους -αντιστοίχως- θα πρέπει να στηρίζονται στις ανωτέρω αρχές (παρ. β). Επίσης, η Ελλάδα ως Εγγυήτρια Δύναμις της Κύπρου, οφείλει να ασκεί σχολαστικά και συμφώνως προς τα απαιτούμενα από το Διεθνές Δίκαιο και δη το διεθνές Δίκαιο των Συνθηκών όλες της τις διεθνείς υποχρεώσεις προς τη Κυπριακή Δημοκρατία και δη τον Ελληνισμό της Μεγαλονήσου (πολιτικές, στρατιωτικές, πολιτιστικές, οικονομικές) και να συνεργάζεται στενά με την Λευκωσία στη βάση των αμοιβαίων στρατηγικών συμφερόντων ολόκληρου του Ελληνισμού της Ανατολικής Μεσογείου.
δ) Στο πλαίσιο αυτής της Γεωστρατηγικής οπτικής, και με δεδομένο το ρευστό διεθνές περιβάλλον ανακατανομής Ισχύος, πρέπει να γίνονται αντιληπτές και οι σχέσεις της Ελλάδας με όλες τις χώρες της Μεσογείου, των Βαλκανίων, του Καυκάσου και της Βορείου Αφρικής, οι οποίες αποτελούν και το άμεσο γεωπολιτικό Σύστημα της Χώρας.
ε) Σε Υπερσυστημικό πλαίσιο η Ελλάδα οφείλει να λειτουργεί στη βάση πολυδιάστατης Εξωτερικής Πολιτικής η οποία, όπως προανεφέρθη, θα λειτουργεί με Γνώμονα α) Το γεωστρατηγικό συμφέρον του Ελληνισμού της Μεσογείου, πράγμα το οποίο θα έχει σημαντικά οφέλη και για τον Οικουμενικό Ελληνισμό (βλέπε το παράδειγμα Ισραήλ και Οικουμενικής εβραϊκής Διασποράς) και β) να λειτουργεί στη βάση του σεβασμού των Συμμαχιών, Συμφωνιών, Συμβάσεων τις οποίες έχει κυρώσει στο επίπεδο της ισοτιμίας και της αμοιβαιότητος (παρ. β).
στ) Για την υλοποίηση και την οργάνωση Εθνικού Γεωστρατηγικού Σχεδιασμού των προαναφερθέντων στα ανωτέρω σημεία (α, β. γ, δ, και ε) απαιτείται η Ίδρυση και Λειτουργία ενός πραγματικού (και όχι εικονικού και κατ’ ουσίαν ανυπάρκτου) Εθνικού Οργάνου Γεωπολιτικής Αναλύσεως και Γεωστρατηγικού Σχεδιασμού, δηλαδή ενός «Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας» κατά τα διεθνή πρότυπα αντιστοίχων οργάνων διεθνούς Γεωπολιτικής αναλύσεως και Εθνικού γεωστρατηγικού σχεδιασμού. Το όργανο αυτό, τη δομή και τη λειτουργία του, την εχουν προτείνει σημαντικοί Έλληνες ειδικοί διεθνούς κύρους και πρέπει επιτέλους να δημιουργηθεί για να υπάρξει έγκυρος, έγκαιρος και προβλεπτικός εθνικός γεωστρατηγικός σχεδιασμός σε βάθος -τουλάχιστον- 25ετίας. Στο πλαίσιο αυτού του Εθνικού Γεωστρατηγικού Σχεδιασμού θα αντιμετωπίζονται η Εξωτερική Πολιτική, η Άμυνα/Ασφάλεια, η Οικονομία και ο Πολιτισμικός σχεδιασμός της χώρας, καθόσον πρόκειται για αλληλένδετους Πυλώνες εθνικής Ισχύος.
Γ. Προτεραιότητες της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής αποτελούν:
Έχοντας υπόψη τις προαναφερθείσες γενικές κατευθύνσεις εθνικής εξωτερικής πολιτικής, θεωρούμε σκόπιμη την λήψη κάποιων απαιτούμενων μέτρων, τα οποία και προτείνουμε, προκειμένου να διασφαλιστεί η αποτελεσματικότητα της εφαρμογής των εν λόγω αδρά αποτυπωμένων γενικών κατευθυντηρίων γραμμών. Συγκεκριμένα θεωρούμε ως απαραίτητα τα ακόλουθα:
Η ανακήρυξη (Declaration) της ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) καθ´όλη την περίμετρο της θαλάσσιας ελληνικής επικράτειας και στα εξωτερικά όρια που προβλέπονται από το διεθνές δίκαιο όπως αυτό κατεγράφη από τον με εντολή της ΕΕ συνταχθέντα «Χάρτη της Σεβίλλης»[1]. Η τμηματική μόνο διακήρυξη και συνομολόγηση της ελληνικής ΑΟΖ με γειτονικές χώρες και μάλιστα σε ορισμένες περιπτώσεις με εύρος εξωτερικού ορίου «μειωμένης επήρειας» επιμετρημένο σε σχέση με συγκεκριμένα ελληνικά νησιά της περιοχής, αποτελεί σήμερα παράγοντα ανησυχίας και προβληματισμού. H ελληνική «γαλάζια πατρίδα», επιβάλλει την άμεση συμφωνία ΑΟΖ με την Κυπριακή Δημοκρατία, αλλά και την ολοκλήρωση αυτής με την Αίγυπτο, πέραν του 28ου μεσημβρινού σύμφωνα με τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS), όπου η Ελλάδα με το ν.2321/1995 έχει κυρώσει και ενσωματώσει την εφαρμογή του μέρους ΧΙ της σχετικής Σύμβασης στο εσωτερικό Δίκαιο. Ενδεχόμενη κοινώς αποδεκτή προσφυγή σε κάποιο κατάλληλο αρμόδιο διεθνές δικαιοδοτικό όργανο, π.χ. στο Διεθνές Δικαστήριο στη Χάγη ή στο αρμόδιο Διεθνές Δικαστήριο Δικαίου της Θάλασσας στο Αμβούργο, μπορεί να συζητηθεί μόνο αφού η Ελλάδα έχει προηγουμένως ασκήσει πλήρως όλα της τα δικαιώματα και θα αφορούν τη χάραξη ευθειών Γραμμών Βάσης, όπως και την επέκταση του εύρους της Αιγιαλίτιδας Ζώνης (ΕΕΖ) στο μέγιστο επιτρεπτό, δηλ. στα 12νμ,, όπως άλλωστε έχουν καταλήξει και στο παρελθόν τα αρμόδια συμβούλια των πολιτικών αρχηγών των κομμάτων της Ελληνικής Βουλής. Στο πλαίσιο δε της ελληνοτουρκικής διαδικασίας διαβουλεύσεων για την εξεύρεση λύσης στο ανοικτό ζήτημα στο Αιγαίο (οριοθέτηση εξωτερικού ορίου νησιωτικής Υφαλοκρηπίδας) θεωρούμε ότι ο όρος «θαλάσσιες ζώνες», είναι γενικός και δεν είναι αποδεκτός να χρησιμοποιείται από ελληνικής πλευράς προκειμένου να προσδιορίσει το πλαίσιο των εξεταζόμενων προς διευθέτηση ανοικτών ζητημάτων με την Τουρκία, υπό την έννοια ότι δύναται να ερμηνευθεί ότι εμπεριέχει και την αιγιαλίτιδα ζώνη που ο καθορισμός του εύρους της στις ακτές (ηπειρωτικές και νησιωτικές) ενός παράκτιου κράτους αποτελεί αναφαίρετο κυριαρχικό δικαίωμα κάθε παράκτιου κράτους, και άρα και της Ελλάδας.
Επέκταση των ελληνικών εθνικών χωρικών υδάτων και του εθνικού εναέριου χώρου εντός των ορίων που προβλέπει το Διεθνές Δίκαιο. Το Αιγαίο, αλλά και η Ανατολική Μεσόγειος πρέπει να αποτελέσει άμεσα και καθ´ολοκληρία γεωγραφική περιοχή άσκησης των νομίμων δικαιωμάτων που καθορίζει το Διεθνές Δίκαιο και δη το Δίκαιο της Θάλασσας για κάθε παράκτιο κράτος (εν προκειμένω) για την Ελλάδα, καθορίζοντας έτσι σαφώς το εύρος της ελληνικής επικράτειας (και τα συναφή και απορρέοντας κυριαρχικά δικαιώματα) στα όρια που καθορίζει η UNCLOS (1982), ούτως ώστε να απαντηθούν και οι φωνές εκείνες, από το εξωτερικό ή το εσωτερικό, που προωθούν απαράδεκτα σενάρια συνεκμετάλλευσης και αποδοχής των «ζωτικών συμφερόντων» της Τουρκίας στο Αιγαίο, στο πλαίσιο ενός αμφισβητήσιμου για την αποτελεσματικότητά του επιχειρούμενου κατευνασμού του μακρόχρονου και αδιάλειπτου τουρκικού αναθεωρητισμού στην ευρύτερη περιοχή. Σε καμία περίπτωση η Ελλάδα δεν πρέπει να δεχθεί «γκριζάρισμα» των δικαιωμάτων της που απορρέουν από το Διεθνές Δίκαιο, από τον 25ο μεσημβρινό και ανατολικότερα μέχρι τις Ελληνικές νήσους του Ανατολικού Αιγαίου, στο πλαίσιο μίας κατευναστικής πολιτικής έναντι της Τουρκίας. Αυτό απαιτείται να κοινοποιηθεί με κάθε μέσο σε όλους τους Συμμάχους ότι αποτελεί Κόκκινη Γραμμή για την Ελλάδα και η παραβίασή του από την Τουρκία θα είχε απρόβλεπτες συνέπειες.
Μη αποδοχή του όρου «Turkaegean» και προσφυγή σε όλους τους αρμόδιους φορείς του εξωτερικού ώστε να αποπεμφθεί αυτός ο εμπορικός όρος από όλες τις διεθνείς εκθέσεις και τη διαφημιστική προβολή της Τουρκίας και των τουρκικών τουριστικών προϊόντων.
Απόλυτη απόρριψη κάθε αιτήματος ή συζήτησης περί αποστρατιωτικοποίησης των ελληνικών νήσων, ή οποιουδήποτε άλλου τμήματος της ελληνικής επικράτειας. Τα Ελληνικά νησιά δεν δικαιούνται μόνο, αλλά και οφείλουν να είναι εξοπλισμένα χωρίς καμία απομείωση της αμυντικής ισχύος των, αποτελώντας εγγύηση κατά κάθε επιβουλής εναντίον των Ελληνικών και Ευρωπαϊκών συνόρων προς Ανατολάς και Νοτιοανατολικά (της ΑΟΖ/Υφακρηπίδος της Κυπριακής Δημοκρατίας συμπεριλαμβανομένης). Η προσεκτική μελέτη της Συνθήκης της Λωζάννης και φυσικά της Συνθήκης των Παρισίων του 1947 όπως και οι γενικές αρχές του Διεθνούς Δικαίου αλλά και ο Καταστατικός Χάρτης, του ΟΗΕ όπως και οι Αποφάσεις της ΓΣ/ΟΗΕ και ΣΑ/ΟΗΕ, εδραιώνουν του λόγου το αληθές υπέρ των δικαίων των θέσεων του Ελληνισμού Ελλάδος και Κύπρου.
Διακήρυξη δόγματος γενικευμένου πολέμου έναντι του παρανόμου (κατά το Αρθρο 2, παρ. 4 του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ) τουρκικού “casus belli”. Η Τουρκία πρέπει να γνωρίζει επισήμως, ότι οποιαδήποτε απόπειρα επίθεσής της εναντίον της Ελλάδος, σε όσο περιορισμένη κλίμακα και αν αυτή εκδηλωθεί, θα απαντηθεί από την ελληνική πλευρά με την πλήρη ισχύ των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας εναντίον της Τουρκίας στο σύνολό της. Η Ελλάδα θα πρέπει να είναι ξεκάθαρη ως προς αυτό, διακηρύσσοντας την αποφασιστικότητά της μέσω ειδικού ψηφίσματος της Βουλής, που θα δεσμεύει κάθε κυβέρνηση, κοινοποιώντας ταυτοχρόνως διεθνώς την πρόθεση της να πολεμήσει, εφόσον χρειαστεί, με τρόπο ρητό και ξεκάθαρο.
Ουσιαστική στήριξη της Κυπριακής Δημοκρατίας και αναβάθμιση του δόγματος του ενιαίου αμυντικού χώρου. Όσο παγιώνονται τα εγκληματικά αποτελέσματα της τουρκικής εισβολής και κατοχής στην Κύπρο (Επτά, ατιμώρητα, εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητος και Εγκλήματα πολέμου), τόσο η ελληνική στάση θα πρέπει να παραμένει προσηλωμένη στην -εθνικά και συνταγματικά επιβαλλόμενη στάση- της μη αποδοχής οποιουδήποτε τετελεσμένου. Διακηρυγμένος στόχος της ελληνικής πολιτικής στο Κυπριακό πρέπει να είναι μόνο η επανένωση του νησιού, η επιστροφή των προσφύγων στις εστίες τους και η αποχώρηση των Τούρκων εποίκων, με εφαρμογή των ψηφισμάτων του ΟΗΕ τα οποία τελούν εν ισχύι. Η Ελλάδα, επαναλαμβάνουμε, είναι εγγυήτρια δύναμη της κυπριακής ανεξαρτησίας και οφείλει να συμπεριφερθεί ως τέτοια. Κάθε ενθάρρυνση πρέπει να δοθεί δε προς την Κυπριακή Δημοκρατία, ώστε η Εθνική Φρουρά να ενισχυθεί με ακόμα πιο σύγχρονα και αποτελεσματικά μέσα, σε ξηρά, αέρα και θάλασσα, ώστε σε συνδυασμό με τις ελληνικές δυνάμεις να αποτελούν μια αδιαπέραστη ασπίδα του Ελληνισμού στην Ανατολική Μεσόγειο.
Στήριξη και ενίσχυση του Ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου, στο πλαίσιο της προστασίας των μειονοτήτων που παρέχουν ο ΟΗΕ και το Διεθνές Δίκαιο. Οι Έλληνες αδελφοί της ελληνικής εθνικής Μειονότητας στην Αλβανία (στην περιοχή της Βορείου Ηπείρου) πρέπει να αντιμετωπίζονται ως καθ´όλα ισότιμοι Αλβανοί πολίτες (όσοι δε έχουν και διπλή υπηκοότητα, δηλ. και ελληνική, και ως ισότιμοι Έλληνες πολίτες), να προστατεύονται από την Αλβανική Πολιτεία, πρωτογενώς, αλλά και δευτερογενώς και από την Ελληνική, όπου και αν βρίσκονται, να δικαιούνται κάθε βοήθεια, παροχή και στήριξη στο ακέραιο, χωρίς αστερίσκους και υποσημειώσεις. Η Ελλάδα πρέπει να ενισχύει τις εκπαιδευτικές δομές της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας, ώστε αυτή να καλλιεργεί ενεργά την εθνική της συνείδηση και να παρέχει τη δυνατότητα στα μέλη της να μπορούν να διεκδικούν την τήρηση των μειονοτικών και άλλων συναφών Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Το αλβανικό κράτος πρέπει να γνωρίζει ότι τα δικαιώματα των Ελλήνων της Αλβανίας πρέπει να προστατεύονται ενεργά, αφενός από το Αλβανικό κράτος, και έναντι αυτών, τα μέλη της εθνικής μειονότητας θα βρίσκουν την αμέριστη συμπαράσταση και αρωγή από την Ελλάδα.
Στήριξη και ενίσχυση των ιστορικών θεσμών και φορέων της Ορθοδοξίας στο εξωτερικό με κάθε μέσο και τρόπο. Τόσο η δισχιλιετής ελληνορθόδοξη παρουσία στην Εγγύς και τη Μέση Ανατολή και τα Ελληνορθόδοξα Πατριαρχεία, όσο και οι κατά τόπους Αρχιεπισκοπές όπου ζουν και εργάζονται Έλληνες, των οποίων ποίμνιο είναι άτομα ελληνικής καταγωγής, αλλά και άλλοι ορθόδοξης Χριστιανικής θρησκευτικής συνείδησης, για τους οποίους η Ελλάδα θα πρέπει να διατηρεί ιδιαίτερους δεσμούς και ενδιαφέρον, πρέπει να προστατεύονται και να ενισχύονται ενεργά από το ελληνικό κράτος ως ιστορικοί, διεθνείς θεματοφύλακες του Ελληνισμού και του ορθόδοξου Χριστιανισμού σε οικουμενική πλέον κλίμακα. Διαρκής αγώνας του ελληνισμού, και όλων των κρατικών μη θεσμών που τον αφορούν (π.χ. Ελληνική και Κυπραική Δημοκρατία, ελληνική διασπορά, ΜΚΟ, ιδρύματα κλπ.) σε διεθνείς θεσμούς και όργανα, π.χ. στην UNESCO, στο Συμβούλιο της Ευρώπης, στην ΕΕ, στον ΟΗΕ κλπ., εναντίον της καταχρηστικής πράξης της Τουρκίας για τη μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί. Στο πλαίσιο αυτό θα υποστηρίξουμε σθεναρά πρωτοβουλία νομικών και άλλων εμπειρογνωμόνων για διεθνή προσφυγή σε σχέση με παραβίαση διεθνών δεσμεύσεων της Τουρκίας σε ό,τι αφορά το καθεστώς διεθνούς προστασίας, ως Μνημείου διεθνούς Κληρονομιάς.
Δυναμική παρουσία στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Ελλάδα είναι από τα παλαιότερα και ιστορικότερα μέλη της ΕΕ και οφείλει να διαδραματίσει ενεργό ρόλο στη διαμόρφωση των πολιτικών που διαμορφώνουν την Ευρώπη του μέλλοντος. Σε συνεννόηση και συμπαράταξη με χώρες που ακολουθούν εθνοκεντρικές πολιτικές και σέβονται τις παραδοσιακές δυτικές αξίες, η Ελλάδα πρέπει να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του αγώνα για διατήρηση των εθνικών, πολιτισμικών και δημογραφικών χαρακτηριστικών των ευρωπαϊκών χωρών, όπως επίσης και της εναντίωσης στον συγκεντρωτισμό και τη γραφειοκρατία των Βρυξελλών. Ιδιαίτερη αναφορά στην προστασία των Ευρωπαϊκών αρχών και αξιών, που συνιστούν αντικείμενο ειδικής αναφοράς και πρόνοιας στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο, και του Ευρωπαϊκού τρόπου ζωής.
Προσήλωση στις ευρωατλαντικές σχέσεις, αλλά και πλουραλισμός στην εξωτερική πολιτική. Η Ελληνική Δημοκρατία αποτελεί μέρος ενός γεωστρατηγικού μπλοκ ευρωατλαντικών χωρών έναντι του οποίου έχει αναλάβει δεσμεύσεις και υποχρεώσεις σε επίπεδο διεθνών οργανισμών και ενώσεων. Εντούτοις, η Ελλάδα οφείλει να εξυπηρετεί πρώτα και κύρια τα δικά της συμφέροντα και όχι αυτά ξένων δυνάμεων. Η πολυδιάστατη ελληνική εξωτερική πολιτική, και όχι η τυφλή υπαγωγή σε αποφάσεις τρίτων άνευ εθνικών ανταλλαγμάτων, αποτελεί διαχρονικό ζητούμενο.
Πολιτιστική και εκπαιδευτική διπλωματία. Η Παιδεία και ο Πολιτισμός αποτελούν τα «πυρηνικά όπλα» της Ελλάδας. Ειδικό βάρος πρέπει να δοθεί στη διάδοση και τη διδασκαλία της Ελληνικής γλώσσας, Γραμματείας και Ελληνικού πολιτισμού στο εξωτερικό, όπου υπάρχουν κοινότητες Ελλήνων, αλλά και σε πανεπιστημιακά ιδρύματα ανά τον πλανήτη. Είναι απαράδεκτο, να υπάρχουν οπουδήποτε στον κόσμο Ελληνόπουλα, ή άτομα με φιλελληνική πολιτισμική συνείδηση, για τα οποία η ελληνική πολιτεία να μην μεριμνά, ώστε αυτά να είναι στιβαροί κάτοχοι της Ελληνικής Γλώσσας και Πολιτισμού.
[1] Ο “Χάρτης της Σεβίλλης” δημιουργήθηκε όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση ζήτησε από το Πανεπιστήμιο της Σεβίλης να απεικονίσει τις ΑΟΖ των ευρωπαϊκών κρατών με βάση το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982. Συνηθίζεται να αποκαλείται και “χάρτης της Ευρωπαϊκής Ένωσης”. Εκπονήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 2000 και από τότε “στοιχειώνει” τους Τούρκους στρατηγικούς σχεδιαστές. Σε αυτόν καταγράφεται η σύνδεση ελληνικής και κυπριακής ΑΟΖ. Καθορίζονται, δηλαδή, τα μέγιστα όρια για την Ελλάδα και την Κύπρο, χρησιμοποιώντας την ακτή κάθε κατοικημένου ελληνικού νησιού –ανεξάρτητα από το μέγεθός του και την εγγύτητά του στις τουρκικές ακτές “.
ΑΜΥΝΑ
Η συνολική ισχύς της χώρας αποτελεί μια εξίσωση στην οποία κυρίαρχο ρόλο παίζει η αμυντική της ικανότητα. Οι Ένοπλες Δυνάμεις, συνεπώς, δεν θωρακίζουν μόνο την Ελλάδα έναντι κάθε βίαιης απειλής, αλλά αποτελούν εχέγγυο της ευημερίας της.
Οι άξονες της ελληνικής αμυντικής πολιτικής διαμορφώνονται ως εξής:
Η διαρκής ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων με τα πλέον κατάλληλα, σύγχρονα και αποτελεσματικά συστήματα διεθνώς αποτελεί διαρκή και υψηλή προτεραιότητα για κάθε ελληνική κυβέρνηση. Οι προμήθειες αμυντικού εξοπλισμού άνω των δύο εκατομμυρίων ευρώ θα πρέπει να γίνονται με διεθνή μειοδοτικό διαγωνισμό ή με διακρατική συμφωνία και να εγκρίνεται από την Επιτροπή Εξοπλιστικών Προγραμμάτων της Βουλής των Ελλήνων.
Συγχρόνως, κάθε κίνητρο πρέπει να δοθεί για την εκ νέου ανάπτυξη της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας. Προς αυτήν την κατεύθυνση, ένα ποσοστό – το οποίο χρονικά θα βαίνει αυξανόμενο – των εξοπλιστικών αναγκών της χώρας, θα πρέπει να καλύπτεται με συστήματα ελληνικής σχεδίασης και κατασκευής, στο πλαίσιο παροχής κινήτρων και χωρίς να νοθεύουν τον ανταγωνισμό, ενώ θα πρέπει να ενθαρρύνεται η συμμετοχή Ελληνικών αμυντικών εταιρειών μαζί με ξένα σχήματα, στο πλαίσιο απόκτησης της σχετικής τεχνογνωσίας. Είναι αναγκαίο για την Ελλάδα να περάσει από το στάδιο του πελάτη σε αυτό του παραγωγού στον χώρο της Άμυνας.
Οι αμυντικές δαπάνες που αποσκοπούν στην εγχώρια ανάπτυξη μαχητικών ικανοτήτων μπορούν να εξελιχθούν σε πυλώνα ανάπτυξης της εθνικής οικονομίας, κατά τα πρότυπα του Ισραήλ, της Σιγκαπούρης και άλλων χωρών, αναπτύσσοντας τεχνογνωσίες που εν συνεχεία μπορούν να διαχυθούν στην παραγωγική βάση της χώρας.
Η αξιοποίηση νέων τεχνολογιών όπως είναι η ρομποτική, η τεχνητή νοημοσύνη, η τρισδιάστατη εκτύπωση, τα νέα υλικά, οι φθηνοί αισθητήρες, βελτιωμένες μπαταρίες κλπ, μπορούν να προσφέρουν καινοτόμες και οικονομικές αμυντικές λύσεις οι οποίες μπορούν να αναπτυχθούν εγχωρίως, συνεισφέροντας και στην εθνική οικονομική ανάπτυξη και στη διατήρηση στη χώρα του εγχώριου επιστημονικού και τεχνικού δυναμικού.
Είναι αναγκαία η συστηματική μελέτη δογμάτων, μεθοδολογιών, αντιλήψεων και τεχνολογιών στον χώρο της Άμυνας που αναπτύσσονται διεθνώς καθώς και η επισταμένη μελέτη σύγχρονων συγκρούσεων για την εξαγωγή διδαγμάτων που μπορεί να εφαρμοστούν στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Σε αντίθετη περίπτωση υπάρχει σοβαρός κίνδυνος απαξίωσης των ελληνικών μαχητικών και αποτρεπτικών ικανοτήτων, ακόμη και αν μεγάλα ποσά δίδονται για την αγορά οπλικών συστημάτων, τα οποία όμως δεν ταιριάζουν στις νέες τεχνολογικές και επιχειρησιακές συνθήκες.
Πρέπει να αξιοποιηθούν τα φυσικά γεωγραφικά πλεονεκτήματα της χώρας στον σχεδιασμό και την ανάπτυξη εγχώριων μαχητικών ικανοτήτων.
Η Άμυνα της χώρας πρέπει να προβλέπει και την αντιμετώπιση ασύμμετρων – υβριδικών απειλών, αλλά και την απόκτηση ασύμμετρων μαχητικών ικανοτήτων, ανεπτυγμένων εγχωρίως και προσαρμοσμένων στις ελληνικές ιδιαιτερότητες.
Η ελληνική στρατηγική Αποτροπής πρέπει να συμπληρωθεί με μια Θεωρία Νίκης.
Θεμέλιο κάθε εξοπλιστικής προσπάθειας και γενικότερα κάθε προσπάθειας ενίσχυσης των αμυντικών ικανοτήτων είναι η ανάπτυξη εγχώριας, εθνικής στρατιωτικής σκέψης.
Τα Ανώτατα Στρατιωτικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (ΑΣΕΙ), δηλαδή η Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων (ΣΣΕ), η Σχολή Ναυτικών Δοκίμων (ΣΝΔ) και η Σχολή Ικάρων, επιβάλλεται να ενισχυθούν και να αναβαθμιστούν. Να αποκτήσουν χαρακτήρα, αρμοδιότητες και υπόσταση πλήρως ισοδυνάμου των πανεπιστημίων και να συμμετάσχουν ενεργά στην έρευνα και ανάπτυξη τεχνολογιών και μαχητικών μεθοδολογιών και αντιλήψεων. Το γεγονός ότι τα ΑΣΕΙ δεν μπορούν να αναλάβουν διδακτορική έρευνα αποτελεί ένα διαρκές σκάνδαλο και για την Άμυνα και για την Παιδεία της χώρας.
Εκτός από τα εμβληματικά οπλικά συστήματα (μαχητικά αεροσκάφη, πολεμικά πλοία κλπ) κρίσιμης σημασίας είναι η ενίσχυση των μαχητικών υποδομών του στρατεύματος ξεκινώντας από τη βάση.
Εκτός από τους εξοπλισμούς μεγάλη έμφαση πρέπει να δοθεί στην εκπαίδευση μαχητή και σε αποτελεσματικές μεθοδολογίες μάχης με βάση τα διδάγματα που προκύπτουν από σύγχρονες πολεμικές εμπλοκές. Για παράδειγμα, αποκεντρωτικά μοντέλα μάχης όπως είναι η Διοίκηση δια της Αποστολής (Mission Command), μπορούν να προσφέρουν τεράστια ενίσχυση των μαχητικών ικανοτήτων ενός σύγχρονου στρατεύματος.
Η επιτακτική ανάγκη υιοθέτησης ειδικού μόνιμου υψηλού ευρωπαϊκού κονδυλίου, στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για την ενίσχυση της ελληνικής αμυντικής γραμμής με τον απαραίτητο εξοπλισμό, ως αναγνώριση και επιστέγασμα του κομβικού ρόλου της χώρας έναντι των απειλών εξ ανατολής και νότου, αλλά πρωτίστως ως υποχρέωση προς τη χώρα-φύλακα των ευρωπαϊκών συνόρων σε ένα από τα πιο επικίνδυνα σημεία της ευρωπαϊκής επικράτειας
Η αποτελεσματικότητα και το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων, καθορίζεται μεν από τα υλικά τους μέσα, εξαρτάται όμως πρώτα και κύρια από το έμψυχο δυναμικό. Στον τομέα αυτόν, είναι επιτακτική ανάγκη να αντιμετωπιστούν εκ νέου μισθολογικά τα στελέχη των Ε.Δ., γυναίκες και άνδρες με τον προσήκοντα τρόπο. Είναι απαράδεκτο, πχ, ένας απόφοιτος της Σχολής Ευελπίδων, να αμοίβεται με 920 ευρώ τον μήνα. Προβλέπεται ο σχεδιασμός ενός νέου μισθολογίου, ανάλογου του έργου και του κινδύνου που αναλαμβάνουν τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, ενώ με δεδομένες τις ειδικές συνθήκες των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων θα αποδεσμευθούν οι συντάξεις των στελεχών των Ε.Δ. από τους νόμους 4387/2016 και 4670/2020 και θα κωδικοποιηθούν εκ νέου οι συντάξεις των στρατιωτικών σε ενιαίο κείμενο αναλογικά με το προϊσχύον π.δ. 169/2007.
Ο στρατιωτικός κανονισμός είναι σημαντικό να εφαρμόζεται στο ακέραιο, χωρίς εκπτώσεις και εξαιρέσεις, για τον λόγο αυτό, καταργείται μεταξύ άλλων κάθε ανοχή στον κομματικό στρατιωτικό συνδικαλισμό.
Ειδική μέριμνα απαιτείται και στα θέματα της στρατιωτικής θητείας των κληρωτών, που δεν πρέπει να είναι μικρότερη σε διάρκεια από το ένα έτος. Η στρατιωτική θητεία βέλτιστα θα πρέπει να κυμαίνεται μεταξύ 15 και 19 μηνών. Όσοι στρατιώτες το επιθυμούν, πρέπει να μπορούν, επίσης, να επιλέγουν τη δυνατότητα μιας πιο μάχιμης θητείας με εντατικότερη εκπαίδευση στα όπλα και απορρόφηση σε νευραλγικές μονάδες ανά την επικράτεια.
Προβλέπεται ακόμα η θέσπιση προαιρετικής και εθελοντικής θητείας από έξι έως δώδεκα μηνών για τις γυναίκες. Όσες Ελληνίδες το επιθυμούν, είναι σημαντικό να μπορούν να εκπαιδεύονται στα όπλα και μετά το πέρας της θητείας τους να συμμετέχουν στις δραστηριότητες των Εφέδρων και των Εθνοφυλάκων.Οι γυναίκες που θα υπηρετούν αυτή την εθελοντική θητεία, θα μοριοδοτούνται σε προκηρύξεις διαγωνισμών του ΑΣΕΠ ή άλλων δημοσίων φορέων.
Οι Έφεδροι και οι Εθνοφύλακες είναι ανάγκη να κινητοποιηθούν και να δραστηριοποιηθούν σε όλη την επικράτεια υπό τον γενικό συντονισμό του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Κάθε νομός της χώρας πρέπει να διαθέτει οργανωμένες μονάδες Εθνοφυλακής. Μάλιστα, η αποτελεσματικότερή τους αξιοποίηση οφείλει να περιλαμβάνει τακτική συνεκπαίδευση με τα μόνιμα στελέχη και τους στρατεύσιμους.
Πριν και πάνω από όλα, οφείλει να θωρακιστεί η δυνατότητα των Ενόπλων Δυνάμεων, να κάνουν σωστά και δίχως δισταγμό τη δουλειά τους. Οι σαφείς και ξεκάθαροι κανόνες εμπλοκής, που θα διασφαλίζουν το ελεύθερο κάθε στελέχους να πράττει το καθήκον του χωρίς τον φόβο ή την ανησυχία ότι θα τιμωρηθεί για αυτό, είναι απαραίτητοι.
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Η οικονομική πολιτική την οποία πρεσβεύει η «Φωνή Λογικής»διέπεται από τις αρχές της ελεύθερης οικονομίας και του φιλελεύθερου συντηρητισμού. Στόχο έχει να αποκαταστήσει συνθήκες ευημερίας και προκοπής για τους Έλληνες πολίτες, να καταστήσει την Ελλάδα σεβαστή στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τον κόσμο, με ισχυρή γεωπολιτική θέση στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και της Ανατολικής Μεσογείου. Στοχεύει, επίσης, να θεραπεύσει την σημερινή εικόνα της χώρας μας, αυτή του αργοπορημένου να προσαρμοστεί στις νέες διεθνείς διπλωματικές συνθήκες, του μίζερου επαίτη που εκλιπαρεί γιαευρωπαϊκά επιδόματα και του απομονωμένου θύματος μιας συνεχιζόμενης κρατικιστικής και οπισθοδρομικής οικονομικής πολιτικής, που εφαρμόζεται με αυξομειούμενη ένταση καθ’ όλη την διάρκεια της Μεταπολίτευσης.
Δύο έννοιες βρίσκονται στο κέντρο της οικονομικής μας πολιτικής, που βασίζεται στον δημοσιονομικό συντηρητισμό (Fiscal Conservatism) και στις ιδεολογικές μας αξίες:
– Η Οικονομική Ελευθερία: Όσο πιο ελεύθεροι είναι οι πολίτες και όσο πιο ελεύθερες είναι οι επιχειρήσεις, να δρουν ανεμπόδιστα ως οικονομικά όντα, να πλουτίζουν και να καρπώνονται τα κέρδη της οικονομικής τους δραστηριότητας, τόσο ανεβαίνει το βιοτικό επίπεδο μίας κοινωνίας, αλλά και τόσο αυξάνει ο βαθμός της ελευθερίας των ατόμων που τη συγκροτούν. Η Οικονομική Ελευθερία είναι η βάση για την αύξηση του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος (ΑΕΠ) κάθε κράτους αλλά και του Κατά Κεφαλήν Διαθέσιμου Εισοδήματος των πολιτών του. Όσες χώρες έχουν στραφεί στον κρατισμό, στον εφαρμοσμένο σοσιαλισμό και στον κομμουνισμό, έχουν περιέλθει σε κατάσταση φτώχειας και δεσποτισμού.
– Η Ιδιοκτησία: Η προστασία της ατομικής, οικογενειακής και επιχειρηματικής ιδιοκτησίας είναι θεμελιώδης αρχή της κάθε οικονομικά φιλελεύθερης αντίληψης. Αποτελεί ειδοποιό διαφορά από τις αριστερές πολιτικές του βίαιου εξισωτισμού, της φτωχοποίησης και της άδικης αναδιανομής του πλούτου.
Στην ελληνική οικονομία χρειάζεται ένα «αναπτυξιακό ΣΟΚ» στα πρότυπα της Κύπρου και της Ιρλανδίας, το οποίο θα βασιστεί κυρίως στην απλοποίηση και ελαχιστοποίηση του ασφυκτικού παρόντος φορολογικού πλαισίου και στην λειτουργία οικονομικά ελεύθερων πολιτικών που θα στηρίζουν θεσμικά και ενεργά την επιχειρηματικότητα.
Στο κέντρο κάθε πολιτικής για την οικονομία βρίσκεται η δημοσιονομική πολιτική. Η «Φωνή Λογικής» πιστεύει, ότι κάθε είδους άμεση φορολογία με στόχο την ανακατανομή πόρων μεταξύ των φορολογούμενων με διακανονιστή το κράτος, ισοδυναμεί με κλοπή. Οι φόροι πρέπει να είναι οι κατά το δυνατόν χαμηλότεροι και να συλλέγονται απλά και αυτοματοποιημένα. Ειδικά στην Ελλάδα, όπου η φοροδιαφυγή παραμένει ενδημική, αυτό εξασφαλίζει και ότι κράτος θα συλλέγει επαρκή φορολογικά έσοδα με ασφάλεια και σιγουριά. Εξάλλου, το κράτος οφείλει να ορίζει το πλαίσιο για την ανάπτυξη της οικονομίας και όχι να είναι «επιδοτούμενος επιχειρηματίας», που φροντίζει με βάση μικροκομματικά συμφέροντα για την πρόσληψη Δημοσίων Υπαλλήλων.
Θέσεις και προτάσεις:
● Φορολόγηση των Φυσικών Προσώπων:
Ενιαίο φορολογικό συντελεστή ύψους 13%,
● Κατάργηση όλων των φόρων υπέρ τρίτων, φόρων σχετικών με τη χρήση αυτοκινήτου, κατάργηση τεκμηρίων και προκαταβολής φόρων για το επόμενο έτος, κατάργηση εισφοράς επιτηδευματία.
● Έκπτωση από το φορολογητέρο εισόδημα εξόδων διαβίωσης, πρώτης ανάγκης και εκπαιδευτικών αναγκών τέκνων.
● Φορολόγηση Επιχειρήσεων:
– Ενιαίος φορολογικός συντελεστής 13% επί των κερδών για να γίνουμε ανταγωνιστικοί με χώρες όπως η Κύπρος η Βουλγαρία ή η Ρουμανία
– Σταδιακή κατάργηση προκαταβολής φόρου για το επόμενο έτος.
– Φοροαπαλλαγές, βάσει του ρυθμού πρόσληψης νέων εργαζομένων ανά έτος – και με την παράλληλη διατήρηση των παλαιών υπαλλήλων.
– Απόλυτος και αυτόματος συμψηφισμός εξόδων και έκπτωση του ΦΠΑ για κάθε δαπάνη που τον εμπεριέχει.
– Αποδέσμευση των εταιρικών δαπανών από την φορολόγηση φυσικών προσώπων (π.χ. φόροι αυτοκινήτων, κινητών κλπ.).
– Αποδέσμευση των οικειοθελών παροχών παραγωγικότητος (bonus) των επιχειρήσεων προς τους υπαλλήλους τους από τις ασφαλιστικές εισφορές και υπαγωγή τους στην ενιαία φορολόγηση.
● Φορολογία Ακινήτων:
– Κατάργηση του Ενιαίου Φόρου Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ΕΝΦΙΑ)
– Καταργείται το Τεκμαρτό εισόδημα από δωρεάν παραχώρηση κατοικίας προς τέκνα ή γονείς
– Καταργείται η Αντικειμενική Δαπάνη Διαβίωσης
– Καταργείται το Τεκμαρτό Εισόδημα από Ιδιοχρησιμοποίηση
– Μειώνεται ο Φόρος Εισοδήματος Μισθωμάτων ως προς τον ανώτατο συντελεστή του από το 45% στο 25%
– Καταργείται η φορολογία μεταβίβασης ακινήτων για ακίνητα αξίας έως 1.000.000 ευρώ.
● Απλοποίηση ΦΠΑ, με στόχο την σταδιακή μείωσή του. Καθιέρωση δύο συντελεστών ΦΠΑ, 8% για τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης, 14% για γενικά είδη. Μηδενικός Φ.Π.Α. για 10 είδη πρώτης ανάγκης.
● Κατάργηση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στα Καύσιμα
Πέραν των δημοσιονομικών μέτρων, απαιτείται μια συνολική νέα αντίληψη για την οικονομική πολιτική. Στις άμεσες προτεραιότητες βρίσκονται ρυθμίσεις που εκφράζονται μέσα από αποφάσεις και μέτρα στο ακόλουθο πνεύμα:
● Αποκατάσταση της τραπεζικής πίστης και επαναφορά του τραπεζικού απορρήτου: Παύση της δυνατότητας αυτόματης κατάσχεσης χρημάτων από τις Δ.Ο.Υ. και τα Ασφαλιστικά Ταμεία με εντολές προς τις τράπεζες. Οι τράπεζες δεν είναι κρατική υπηρεσία κατάσχεσης χρημάτων από τους πολίτες.
● Τα επιδόματα θα δίνονται κατά το δυνατόν αποκλειστικά μέσω φοροελαφρύνσεων και όχι απευθείας ως χρηματικό ποσό. Έτσι παρέχεται επιπλέον κίνητρο για παραγωγή έργου, ώστε να μεγιστοποιείται η φοροελάφρυνση.
● Αυστηροποίηση του νομικού πλαισίου και αποτελεσματική αστυνόμευση για κάθε παρασιτική οικονομική δραστηριότητα (παραεμπόριο, λαθρεμπόριο, παράνομοι πλανόδιοι, επαιτεία κατ’επάγγελμα).
● Μικρή και συμβολική ετήσια «Εισφορά Ομογενή» σε Έλληνες πολίτες του εξωτερικού στα πρότυπα του expat Taxτων Η.Π.Α., ώστε να καλύπτονται τα έξοδα των Πρεσβειών και σχολείων μας στο εξωτερικό.
● Ισχυρά φορολογικά κίνητρα με μηδενικό φόρο για τα πρώτα έτη επανεγκατάστασης, για όσους Έλληνες του εξωτερικού επαναπατρίζονται, καθώς και μειωμένο φόρο για επιχειρήσεις που ξεκινούν ή αποκτούν συμμετοχές στην Ελλάδα.
● Φορολογική αμνηστία για κεφάλαια που επαναπατρίζονται.
● Πλήρης φορολογική απαλλαγή για νεοφυείς εταιρείες και ελεύθερους επαγγελματίες, για τα πρώτα δύο έτη της λειτουργίας τους. Το δικαίωμα αυτό θα δίδεται άπαξ, ώστε να αποφευχθεί η διαρκής χρήση του από τον ίδιο επαγγελματία ή μέτοχο, αλλάζοντας κωδικούς απασχόλησης.
● Δυνατότητα μη επιλογής του ΕΦΚΑ ως φορέα ασφάλισης ως προς το συνταξιοδοτικό πρόγραμμα. Επιλογή αποκλειστικής συνεργασίας με ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, με ελάχιστο ποσό τελικής σύνταξης και γενικούς όρους και εγγυήσεις που θα καθορίζονται νομοθετικά από το κράτος.
Με ξεκάθαρους, καθολικούς κανόνες και απλοποιημένες, αυτοματοποιημένες διαδικασίες, με αυστηρό κρατικό έλεγχο τήρησης των νόμων και των κανόνων σε κάθε επίπεδο και χωρίς εκπτώσεις, μπορεί να εμπεδωθεί το οικονομικό κλίμα που θα ωθήσει τους επιμέρους νευραλγικούς τομείς της ελληνικής οικονομίας, όπως είναι η ναυτιλία, ο τουρισμός, ο πρωτογενής τομέας και η βιομηχανία, στους οποίους και γίνεται ειδική αναφορά στο Πρόγραμμα ώστε να αναπτυχθούν με τρόπο δίκαιο και βιώσιμο, που θα μετατρέψει την Ελλάδα σε πραγματικό επενδυτικό προορισμό και όχι πεδίο προνομιακής δραστηριοποίησης των οικονομικά ισχυρών οικείων της εκάστοτε κυβέρνησης.
ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ
Η λαθρομετανάστευση πηγαίνει πακέτο με τον αντιδημοκρατικά επιβεβλημένο εποικισμό από μουσουλμάνους εισβολείς, που λαμβάνει πλέον στη χώρα διαστάσεις αντικατάστασης πληθυσμού. Δεν έχει ως τώρα καταπολεμηθεί, διότι το φαινόμενο βρίσκει ιδεολογικά σύμφωνα όλα τα «προοδευτικά» κόμματα εξουσίας. Η ατζέντα αυτή υιοθετείται στην πράξη από κοινού από ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία.
Η έλλειψη ελέγχου της παράνομης μετανάστευσης εδώ και δεκαετίες, με αποκορύφωμα την περίοδο διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, που άνοιξε διάπλατα τα σύνορα, αλλά με την ύποπτη αδιαφορία της κυβέρνησης της ΝΔ στη συνέχεια, έχει καταστήσει πλέον αδύνατη την ασφαλή διαβίωση των Ελλήνων πολιτών, ιδίως σε μεγάλα αστικά κέντρα. Οι λαθρομετανάστες που σήμερα ζουν στην Ελλάδα κατά κανόνα δεν επιθυμούν να ζουν σύμφωνα με τα ελληνικά και ευρωπαϊκά ήθη, δεν αναγνωρίζουν την ελληνική νομοθεσία και συχνά ζητούν να επιβάλουν τον τρόπο ζωής και τις αντιλήψεις τους στους γείτονές τους, στο σχολείο, στην εργασία, στις δημόσιες υπηρεσίες και στον δημόσιο χώρο.
Εφόσον η λαθρομετανάστευση συνεχίσει να παραμένει ανεξέλεγκτη, η Ελλάδα θα απωλέσει ντε φάκτο μέρος της κυριαρχίας της και οι Έλληνες θα εξαναγκαστούν να συμβιώσουν μόνιμα με πληθυσμούς που θα παραμένουν ξένοι προς στην Ελλάδα και τα ήθη της.
Πολλά έχουν λεχθεί και γραφτεί από τους απολογητές της λαθρομετανάστευσης, του ισλαμικού εποικισμού και της αντικατάστασης πληθυσμού, ως προς τη δυνατότητα μιας κυβέρνησης να υιοθετήσει δραστικά μέτρα ενάντια σε αυτά τα φαινόμενα. Ποιο δίκαιο υπερισχύει; Το εθνικό; Το διεθνές; Το ευρωπαϊκό; Ώσπου να εξουσιοδοτηθεί η κυβέρνηση από το λαό με την αδήριτη διατράνωση της βούλησής του, να γίνει το παν ώστε η μάστιγα της λαθρομετανάστευσης και της δημογραφικής και πολιτισμικής εισβολής να ανακοπεί και εν τέλει να θεραπευθεί, προτείνεται η διενέργεια σχετικού Δημοψηφίσματος.
Μία κυβέρνηση με την εκπεφρασμένη λαϊκή βούληση στο πλευρό της οφείλει να νομοθετήσει τα απαραίτητα μέτρα ώστε:
– Όποιος μπαίνει στη χώρα παράνομα, χωρίς να συντρέχει πραγματικός λόγος ασύλου, να μην έχει θέση στην Ελλάδα. Να προβλέπεται μόνο σύλληψη και άμεση απέλαση.
– Να σταματήσει η απόδοση ΑΦΜ και ΑΜΚΑ σε όσους έχουν εισέλθει στη χώρα παράνομα και να ανακληθούν εκείνα που έχουν ήδη δοθεί.
– Όποιος παραβιάζει τα ελληνικά σύνορα να μεταφέρεται σε κλειστά κέντρα, που θα δημιουργηθούν σε απομακρυσμένα μέρη και ακατοίκητα, ή αραιοκατοικημένα, νησιά, μέχρι να εξεταστεί το αίτημά του για άσυλο και να απελαθεί.
– Τα καθεστώτα ασύλου που έχουν ήδη δοθεί, πρέπει να επανεξεταστούν στο σύνολό τους. Οι υπήκοοι χωρών όπου δεν γίνεται πόλεμος, ούτε κυβερνούν αυταρχικά καθεστώτα, κατά κανόνα δεν υπάρχει λόγος να λαμβάνουν άσυλο.
– Οι λαθρομετανάστες που διαπράττουν εγκληματικές πράξεις να συλλαμβάνονται και να μεταφέρονται αυτόματα σε απομακρυσμένα, κλειστά κέντρα κράτησης με τελεσίδικη διαταγή απέλασης, μέχρι οι χώρες προέλευσής ή καταγωγής του να τους δεχθούν πίσω.
– Οι απαράδεκτες συμφωνίες εισαγωγής εποχικών εργατών με εχθρικές χώρες, όπως το Πακιστάν, πρέπει να ακυρωθούν. Εφόσον κρίνεται απολύτως αναγκαία η εισαγωγή εργατών, να γίνεται από φιλικές προς την Ελλάδα χώρες.
– Η ασυλία των ΜΚΟ επιτέλους να παύσει. Οι υπεύθυνοι δε των ΜΚΟ που έχουν συνεργαστεί με διακινητές και το τουρκικό κράτος και παρακράτος, να συλληφθούν, να δικαστούν και να φυλακιστούν. Τα περιουσιακά στοιχεία οποιασδήποτε ΜΚΟ αποδειχθεί ότι έχει ανταλλάξει πληροφορίες με δουλεμπόρους ή με τις τουρκικές αρχές, να κατάσχονται.
– Να απαγορευτούν η μπούρκα και η νικάμπ στην ελληνική επικράτεια και να απαγορευθεί επίσης το χιτζάμπ (ισλαμική μαντήλα) στην εκπαίδευση και τις δημόσιες υπηρεσίες.
– Να σφραγιστούν άμεσα όλα ανεξαιρέτως τα παράνομα ισλαμικά τεμένη και να απελαθούν οι υπεύθυνοι λειτουργίας τους.
– Να εμπεδωθεί στην πράξη πως κανείς, που θα μπαίνει στην Ελλάδα παράνομα, δεν δικαιολογείται να έχει εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, ούτε κοινωνική ασφάλιση.
– Η Ελληνική Δημοκρατία να τερματίσει άμεσα, ακόμα και μονομερώς, όλα τα διεθνή χρηματοδοτικά προγράμματα που δημιουργούν γκέτο στις πόλεις μας.
– Να αποκλειστούν οι παράνομοι μετανάστες αυτόματα από κάθε επίδομα ή άλλη παροχή.
– Να καταπολεμηθεί η γκετοποίηση των περιοχών με αυστηρότατη εφαρμογή των νόμων και κίνητρα σε ελληνικές οικογένειες και επιχειρήσεις, ώστε να επιστρέψουν στις επιβαρυμένες γειτονιές.
– Στις επιχειρήσεις που απασχολούν με μαύρη εργασία αλλοδαπούς να επιβάλλονται υψηλά πρόστιμα ή κλείσιμο της επιχείρησης, εάν παραβιάσουν άνω της μιας φοράς το νόμο.
– Τα εμβάσματα λαθρομεταναστών προς τις χώρες προέλευσης τους ή τρίτες χώρες να μην επιτρέπονται. Με αυτό τον τρόπο δίνεται τέλος στα κέρδη τρίτων χωρών εις βάρος της ελληνικής οικονομίας και του Έλληνα φορολογούμενου.
– Να μεταρρυθμιστεί η διαδικασία αίτησης και απόδοσης ασύλου, ώστε οι αρνητικές γνωμοδοτήσεις να βγαίνουν νωρίτερα και να ακυρωθούν οι βαθμίδες που επιτρέπουν να επανεξετάζονται τελεσίδικες αποφάσεις της Ελληνικής Δικαιοσύνης, με κατάργηση του σχετικού νόμου του 2013.
– Η Ελλάδα να προστατεύει τα θαλάσσια σύνορά της με όποιον τρόπο η ίδια κρίνει και αποφασίζει. Η πολιτική των pushbacks να γίνεται χωρίς να λαμβάνονται υπ’όψιν οι αντιρρήσεις Ευρωπαίων φίλων ή κακόβουλων ελεγκτών.
Η ευρωπαϊκή ταυτότητα της χώρας και η ιδιότητά της ως μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν χρειάζεται να στέκεται εμπόδιο στη διατήρηση της κυριαρχίας την υπεράσπιση των συμφερόντων της. Αρκεί να διασφαλιστεί ότι το ελληνικό Σύνταγμα υπερισχύει των Ευρωπαϊκών αποφάσεων στο υψηλό αυτό ζήτημα εθνικής επιβίωσης. Σημαντικές χώρες της Ε.Ε. έχουν ήδη κινηθεί προς αυτήν την κατεύθυνση. Η Γερμανία, όταν το γερμανικό Συνταγματικό Δικαστήριο το 2019 διατύπωσε την αρχή ότι το γερμανικό δίκαιο δύναται να υπερισχύει του δικαίου της Ε.Ε., η Πολωνία όταν το 2021 το Συνταγματικό της Δικαστήριο αποφάσισε πως ορισμένα άρθρα των Συνθηκών της Ε.Ε. ήταν αντισυνταγματικά, αλλά και διαχρονικά η Ουγγαρία του Βικτορ Ορμπάν, αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση.
ΠΑΙΔΕΙΑ
Δεν υπάρχει τίποτα πιο σημαντικό, όσον αφορά στην μακροπρόθεσμη επιβίωση και προκοπή του ελληνικού έθνους, από την παιδεία. Πρωταρχική αιτία της παρακμής που βιώνει η χώρα, είναι η έκπτωση της ελληνικής παιδείας αρχικά σε εκπαίδευση και στην συνέχεια σε απλή κατάρτιση, με παράλληλη χαλάρωση, στο όριο της διάλυσης, κάθε έννοιας κανόνων, ιεραρχίας και πειθαρχίας. Για να ορθοποδήσει η Ελλάδα, η παιδεία χρειάζεται ριζική και εκ βάθρων αναδιοργάνωση υπό συνολικά νέο πνεύμα.
Οι κύριες πολιτικές που πρεσβεύει η «Φωνή Λογικής» σχετικά με την Προσχολική, την Πρωτοβάθμια, τη Δευτεροβάθμια και την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση συνοψίζονται ως εξής:
Προσχολική εκπαίδευση
Πρώτη και υψηλότερη μέριμνα αποτελεί το να έχουν όλα τα Ελληνόπουλα προτεραιότητα στους παιδικούς σταθμούς και τα νηπιαγωγεία της χώρας έναντι τέκνων πολιτών τρίτων χωρών. Για το λόγο αυτό, αφαιρούνται όλα τα υπόλοιπα κριτήρια που ισχύουν σήμερα, με πρώτα τα εισοδηματικά, που κρατούν πολλά Ελληνόπουλα εκτός δημοσίων και δημοτικών παιδικών σταθμών, αναγκάζοντας τις οικογένειές τους να καταφεύγουν στον δαπανηρό ιδιωτικό τομέα.
Σε περίπτωση που μία οικογένεια δεν βρίσκει διαθέσιμη θέση στη δημόσια προσχολική βαθμίδα στην περιοχή κατοικίας της, το κράτος θα υποχρεούται να της καλύψει τα έξοδα του ιδιωτικού παιδικού σταθμού/νηπιαγωγείου.
Όλοι οι παιδικοί σταθμοί μετατρέπονται σε ολοήμεροι, ενώ προβλέπονται τροφεία για τη σίτιση των νηπίων. Η καθημερινή υποστήριξη και διευκόλυνση των νέων γονέων αποτελεί νευραλγική πολιτική στην υπηρεσία της θεραπείας του δημογραφικού μέσω της αύξησης των γεννήσεων.
Πρωτοβάθμια – Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση
Επανέρχεται στο Δημοτικό η κανονική βαθμολογία στην κλίμακα του 10 από την πρώτη τάξη.
Δίνεται μεγαλύτερη έμφαση στη διδασκαλία των μαθημάτων που παρέχουν στα παιδιά τα πλέον θεμελιώδη εφόδια για τη ζωή τους. Η ελληνική γλώσσα ως γραμματική και τρισχιλιετής γραμματεία, τα μαθηματικά, η γεωγραφία, η βιολογία και οι φυσικές επιστήμες, μία ξένη γλώσσα και η φυσική αγωγή αποκτούν ακόμα πιο κεντρική θέση στο πρόγραμμα μαθημάτων.
Τα αρχαία ελληνικά εισάγονται από την τέταρτη τάξη του δημοτικού και παραμένουν υποχρεωτικό μάθημα σε όλα τα Γυμνάσια και Λύκεια της χώρας έως και την πρώτη τάξη του Λυκείου. Η γλωσσική συνείδηση και δεξιότητα αποτελεί καίριο εφόδιο για κάθε αυριανό πολίτη που καλείται να λειτουργήσει ως διαλεκτικό και λογικό άτομο και οι Έλληνες έχουμε στα χέρια μας έναν διανοητικό θησαυρό που μπορεί να μας βοηθήσει να συλλογιζόμαστε καλύτερα. Είναι εθνική υποχρέωση να τον αξιοποιήσουμε.
Η διδακτέα ύλη της ιστορίας αναπροσαρμόζεται με κύριο άξονα τα διαχρονικά επιτεύγματα των Ελλήνων κατά την αρχαία, βυζαντινή και νεότερη ιστορία. Δίνεται έμφαση στην ιστορική αλήθεια του εθνικού πατριωτικού αφηγήματος, απαλλαγμένη από ενοχικά σύνδρομα και διεθνιστικά συμπλέγματα. Τα παιδιά διδάσκονται τη φιλοπατρία, την αγάπη για την Ελλάδα, την υπερηφάνεια για την καταγωγή και την ταυτότητά τους.
Καταργούνται οι εποχικοί καθηγητές. Όλοι οι διδάσκοντες προσλαμβάνονται μέσω διαγωνισμού για τρία χρόνια κατ’ελάχιστον και ο τόπος όπου διδάσκουν παραμένει κατά το δυνατόν σταθερός. Το κράτος οφείλει να σέβεται τις ζωές των ανθρώπων που διδάσκουν τα παιδιά μας, παρέχοντάς τους ασφάλεια και σταθερότητα.
Προωθείται ο θεσμός της οικογένειας ως κύτταρο της ελληνικής κοινωνίας. Τα παιδιά μαθαίνουν από νωρίς και με ξεκάθαρο τρόπο ότι ο πατέρας είναι άνδρας, η μητέρα γυναίκα και τα παιδιά έρχονται στον κόσμο από ανδρόγυνα. Καταργείται η επιλογή “γονέας 1” και “γονέας 2” από τα επίσημα έγγραφα. Η ΛΟΑΤΚΙ ατζέντα δεν έχει θέση στην εκπαίδευση.
Ιδρύεται από ένα πρότυπο Γυμνάσιο και Λύκειο στην πρωτεύουσα κάθε νομού. Η αριστεία επιβραβεύεται και οι άριστοι μαθητές ενθαρρύνονται με υλικά κίνητρα ώστε να μετεγγραφούν σε Πρότυπα σχολεία. Προβλέπονται Αθλητικά και Μουσικά Γυμνάσια και Λύκεια.
Ενισχύονται τα Επαγγελματικά Λύκεια με μαθήματα επιχειρηματικότητας και παρέχονται δημοσιονομικά και ασφαλιστικά κίνητρα για τους αποφοίτους, τόσο για να απορροφηθούν στην αγορά εργασίας, όσο και ώστε να ξεκινήσουν δική τους επιχείρηση. Το σχολείο εμφυσά από τις μικρές τάξεις στα παιδιά τον σεβασμό σε κάθε επάγγελμα και την αντίληψη ότι η επιτυχία στη ζωή δεν προϋποθέτει κατ’ανάγκη πανεπιστημιακό πτυχίο.
Καθιερώνεται από το Νηπιαγωγείο έως και το Λύκειο ενιαία σχολική στολή, με στόχο την επανεμπέδωση σχολικής τάξης και κοσμιότητας, αλλά και την προστασία των λιγότερο κοινωνικά προνομιούχων μαθητών από φαινόμενα προσβολών, χλεύης ή τραμπουκισμού. Η εμπέδωση της ισότητας, της ισοτιμίας και της ασφάλειας των μαθητών αποτελεί ύψιστη υποχρέωση της πολιτείας. Επανέρχεται το μέτρο της πενθήμερης αποβολής. Οι απουσίες καταγράφονται κανονικά και η συμπλήρωση του σχετικού ορίου συνεπάγεται επανάληψη της τάξης.
Επανέρχεται η πραγματική αξιολόγηση της μαθητικής διαγωγής. Σε περίπτωση που μαθητής έχει συνολικά κακή διαγωγή στο τέλος της χρονιάς, επαναλαμβάνει την τάξη. Το κύρος του διδάσκοντα πρέπει να προστατεύεται από κακόβουλες μαθητικές συμπεριφορές.
Εφαρμόζεται πραγματικός πειθαρχικός έλεγχος διδασκόντων και επιβάλλονται μισθολογικές ποινές, όταν παραβαίνουν τη δεοντολογία του λειτουργήματός τους, προωθώντας ή προπαγανδίζοντας κομματικές ή ιδεολογικές θέσεις και απόψεις, όταν μειώνουν, προσβάλλουν ή εκφοβίζουν μαθητές. Παύει η ασυλία της μονιμότητας και θεσμοθετείται σε ειδικές περιπτώσεις, όπως η προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας, η δυνατότητα απόλυσης διδασκόντων.
Συμφώνως και με το άρθρο 16 του Συντάγματος της Ελλάδος, το κράτος υποχρεούται να καλλιεργεί την θρησκευτική συνείδηση των Ελλήνων πολιτών. Ως εκ τούτου, το μάθημα των Θρησκευτικών οφείλει να επιστρέψει στον χριστιανικό του χαρακτήρα, με αναφορά τόσο στην Αγία Γραφή, όσο και στην ελληνορθόδοξη παράδοση και πατερική γραμματεία. Τα θρησκευτικά είναι μάθημα υποχρεωτικό για κάθε χριστιανό μαθητή. Για τους μη χριστιανούς μαθητές προβλέπεται η επιλογή του μαθήματος της θρησκειολογίας. Στο ίδιο συνταγματικό πνεύμα, η σχολική μέρα, για τους χριστιανούς μαθητές που το επιθυμούν, ξεκινά με προσευχή. Προβλέπεται τουλάχιστον ένας χριστιανικός χώρος προσευχής ανά σχολείο.
Ο μαθητικός συνδικαλισμός ενθαρρύνεται, εφόσον δεν έχει την παραμικρή σχέση με πολιτικά κόμματα. Τα παιδιά καλούνται να συγκροτήσουν τις κοινότητές τους, να εκλέξουν τους εκπροσώπους τους και να οργανωθούν για το κοινό καλό, εμπεδώνοντας τη λειτουργία των δημοκρατικών κανόνων.
Ορίζεται ανώτατο ποσοστό 25% αλλοδαπών μαθητών ανά τμήμα για την προστασία της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Σε περιοχές όπου η συγκέντρωση πληθυσμού αλλοδαπών είναι πολύ υψηλή, και μέχρι να επανεξεταστούν όλα τα άσυλα που έχουν δοθεί τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, δρομολογείται η συγκρότηση ειδικών τμημάτων αλλοδαπών μαθητών, ώστε να μην παρακωλύεται η μάθηση και η πρόοδος των υπόλοιπων παιδιών. Καταργείται το Διαπολιτισμικό Γυμνάσιο και μετατρέπεται σε Πρότυπο.
Τριτοβάθμια Εκπαίδευση
Οι κύριες πολιτικές που πρεσβεύει η «Φωνή Λογικής» σχετικά με την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση συνοψίζονται ως εξής:
Αποσύνδεση του Απολυτηρίου από την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Η σφαιρική μόρφωση των μαθητών δεν επιτρέπεται να υπονομεύεται από τη διαδικασία εισαγωγής στα ΑΕΙ. Καθιερώνονται πανελλήνιες εξετάσεις με θέματα από μία επιλογή τεσσάρων βασικών μαθημάτων, που τα παιδιά έχουν διδαχθεί στο Λύκειο, και τα οποία ορίζει ως εξεταστέα κατά τα κριτήριά της η εκάστοτε σχολή.
Πλήρης κατάργηση του λεγόμενου πανεπιστημιακού ασύλου και της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας. Τα ελληνικά πανεπιστήμια διέπονται από τους ίδιους ακριβώς νόμους και κανόνες που ισχύουν σε οποιοδήποτε άλλο μέρος της ελληνικής επικράτειας. Η Πανεπιστημιακή Αστυνομία είναι περιττή, αφού στα ΑΕΙ, εφόσον υπάρξει ανάγκη, μπορεί κάλλιστα να βρίσκεται και να παρεμβαίνει η κανονική αστυνομία. Παραβατικές, ασύδοτες, επικίνδυνες, βίαιες, προσβλητικές, καταστροφικές, επιθετικές και αντικοινωνικές συμπεριφορές απαγορεύονται κυριολεκτικώς διά ροπάλου.
Προωθείται το πραγματικό αυτοδιοίκητο των κρατικών Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων. Κάθε κρατικό πανεπιστήμιο επιτρέπεται να αντλεί πόρους και χορηγίες κατά την κρίση του και στα πλαίσια της ακαδημαϊκής δεοντολογίας, να οργανώνεται εσωτερικά κατά το δοκούν, ακόμα και να προσαρμόζει προς τα πάνω τη μισθολογική κλίμακα των διδασκόντων. Η εκλογή των πρυτανικών αρχών γίνεται εσωτερικά από την ακαδημαϊκή κοινότητα του κάθε ιδρύματος, που καθορίζει και τον κανονισμό λειτουργίας του..
Η ιδιωτική τριτοβάθμια εκπαίδευση πρέπει να επιτραπεί επιτέλους και στην Ελλάδα. Τα εργαστήρια ελευθέρων σπουδών, τα οποία επικυρώνονται κι επιβλέπονται από πανεπιστήμια άλλων χωρών και συχνά είναι μη κερδοσκοπικές οργανώσεις, οι οποίες παρουσιάζονται ως ιδιωτικά πανεπιστήμια, δεν επαρκούν, ώστε στην Ελλάδα να παρέχεται σε όλους η δυνατότητα ποιοτικής πανεπιστημιακής εκπαίδευσης. Με την ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων και με οδηγό τον υγιή και ευγενή ανταγωνισμό, που οφείλει να διασφαλίζει το κράτος, η ανώτατη παιδεία έχει τη δυνατότητα να εξελιχθεί σε μία ανθηρή δραστηριότητα σε διάδραση με τους τομείς έρευνας και ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας, αλλά και με τις ανάγκες της αγοράς εργασίας.
Συνεργασία με ελληνικού ενδιαφέροντος έδρες και προγράμματα σπουδών πανεπιστημίων και μορφωτικών ιδρυμάτων του εξωτερικού. Η στήριξη και προώθηση των ελληνικών σπουδών διεθνώς, όπως επίσης και των ερευνητικών ή ιστορικών κέντρων και ινστιτούτων του Ελληνισμού ανά τον κόσμο, συνιστά υποχρέωση του ελληνικού κράτους.
Ειδική Εκπαίδευση
Το κράτος οφείλει να λαμβάνει κάθε απαραίτητη μέριμνα, ώστε μαθητές με ειδικές ανάγκες και δεξιότητες να μπορούν να παρακολουθούν κατά το δυνατόν κανονικά το εγκύκλιο πρόγραμμα σπουδών σε κάθε βαθμίδα της ελληνικής εκπαίδευσης. Όπως και σε περιπτώσεις όπου συντρέχουν κοινωνικοί, γεωγραφικοί, ιατρικοί, ή άλλοι λόγοι, παρέχεται η δυνατότητα κατ’οίκον διδασκαλίας, με την προϋπόθεση ότι ο μαθητής θα δίνει εξετάσεις ώστε να προβιβάζεται από τη μία τάξη στην επόμενη.
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ - ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟ
Η πυρηνική οικογένεια είναι το κύτταρο της ελληνικής κοινωνίας και ο πρώτος κρίκος της στέρεης αλυσίδας που αποτελεί την εθνική κοινότητα. Συγχρόνως, η οικογένεια ως αξία αποτελεί στις μέρες μας την πλέον έμπρακτη απάντηση στον μηδενισμό και τη χυδαιότητα των ιδεολογιών και των αντιλήψεων που επιθυμούν να εκριζώσουν κάθε παραδοσιακή αρχή και αξία έχει λειτουργήσει διαχρονικά ως γνώμονας για το κοινό καλό. Σε έναν κόσμο που προσπαθεί να μας πει πως δεν υπάρχει καλό και κακό, σωστό και λάθος, πως δεν υπάρχουν έθνη, γένη και φύλα, όπου κάθε αναφορά στον χριστιανικό Θεό ποινικοποιείται, η παραδοσιακή οικογένεια είναι φορέας αντίστασης στην ηθική έκπτωση και τον παραλογισμό.
Αυτό το στοιχειώδες κύτταρο της ελληνικής κοινωνίας έχει κακοποιηθεί από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ. Πλέον, ως λύση στο δημογραφικό προτείνεται επίσημα η ενσωμάτωση νόμιμων και παράνομων μεταναστών και η απόδοση ελληνικής ιθαγένειας σε αυτούς. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αυξάνεται ολοένα και περισσότερο ο αριθμός των αλλοδαπών και κυρίως των μουσουλμάνων στη χώρα μας, καθώς επίσης γεννούν με ταχύτατους ρυθμούς, την ώρα που ο δείκτης γεννητικότητας των Ελλήνων είναι αποκαρδιωτικά χαμηλός και διαρκώς μειώνεται.
Εάν συνεχιστούν οι εισροές αλλοδαπών, οι ελληνικές οικογένειες εξακολουθήσουν να μην κάνουν παιδιά και δεν αντιμετωπιστεί άμεσα το δημογραφικό με γενναία οικονομικά και δημοσιονομικά μέτρα για τους Έλληνες πολίτες, σε λίγες δεκαετίες από σήμερα οι Έλληνες θα αποτελούμε μειονότητα στην ίδια μας τη χώρα. Ως εκ τούτου το δημογραφικό, μέσω της στήριξης της οικογένειας, αποτελεί απόλυτη προτεραιότητα στο πρόγραμμά μας.
Τα μέτρα που προτείνει η «Φωνή Λογικής» υπέρ των ελληνικών οικογενειών αφορούν τόσο τη δημιουργία οικογένειας όσο και τη διατήρηση του αξιοπρεπούς βιοτικού επιπέδου και συνοψίζονται ως εξής:
● Τα οικογενειακά επιδόματα θα δίνονται σε οικογένειες στις οποίες τουλάχιστον ο ένας γονέας είναι Έλληνας πολίτης. Ο Έλληνας και η Ελληνίδα πρέπει επιτέλους να καταστούν η πρώτη προτεραιότητα για την κυβέρνηση της Ελληνικής Δημοκρατίας.
● Εφάπαξ καταβολή βοηθήματος ύψους 5000 ευρώ για κάθε παιδί. Το ποσό αυτό θα πρέπει να επιστραφεί στο κράτος σε περίπτωση που ένα παιδί δεν εγγραφεί στις τάξεις της υποχρεωτικής εκπαίδευσης ή δεν παρακολουθεί τα μαθήματα.
● Νομοθετείται μείωση 10% στην οικογενειακές φορολογικές υποχρεώσεις για κάθε παιδί και μέχρι την ενηλικίωσή του.
● Τα τέκνα παύουν να αποτελούν φορολογικό τεκμήριο.
● Οικογένειες που έχουν από τέσσερα παιδιά και πάνω απαλλάσσονται από φορολογικές υποχρεώσεις μέχρι την ενηλικίωση και του τελευταίου τέκνου.
● Παιδιά οικογενειών που έχουν από τρία τέκνα και πάνω μετεγγράφονται αυτόματα σε πανεπιστημιακές σχολές στον τόπο κατοικίας της οικογένειας.
● Μητέρες που έχουν κάνει από τέσσερα παιδιά και πάνω απαλλάσσονται δια βίου από φορολογικές υποχρεώσεις.
● Το κράτος θα στηρίξει μαζικά τα νεαρά ζευγάρια, τόσο για να αποκτήσουν πρόσβαση στην ιδιοκτησία όσο και να υποστηρίξουν την επιθυμία τους να γίνουν γονείς. Όταν ένα ζευγάρι κάνει το πρώτο του παιδί, θα μπορεί να λαμβάνει χαμηλότοκο δάνειο 30.000 ευρώ. Σε περίπτωση που κάνει δεύτερο παιδί, θα υποχρεούται να αποπληρώσει τις 20.000. Αν κάνει τρίτο, θα υποχρεούται να αποπληρώσει τις 10.000, ενώ αν κάνει και τέταρτο παιδί το δάνειο θα του χαρίζεται..
● “Επιδότηση” ενοικίου μέσω αύξησης του αφορολόγητου σε οικογένειες που έχουν δύο ή περισσότερα τέκνα, δεν έχουν ιδιόκτητη κατοικία και διαμένουν σε μισθωμένη οικία.
● Μείωση εργοδοτικών εισφορών σε νέες και νέους εργαζόμενους γονείς έως 30 ετών.
● Γονείς που εργάζονται στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και τα Σώματα Ασφαλείας και έχουν από τρία τέκνα και άνω μετατίθενται αυτόματα στον τόπο κατοικίας της οικογένειας.
● Επιπλέον κλιμακούμενα δημοσιονομικά κίνητρα για γονείς με μέσο όρο ηλικίας έως 30 ετών και τουλάχιστον δύο τέκνα ώστε να μετεγκατασταθούν σε ακριτικές περιοχές της Ελλάδας, ή στην ελληνική περιφέρεια, με στόχο να ενισχυθεί η δημογραφική κατανομή και η ανάπτυξη σε ολόκληρη τη χώρα.
● Αύξηση του ποσοστού συμμετοχής των ασφαλιστικών ταμείων στα έξοδα τοκετού της μητέρας και του νεογνού.
● Αύξηση του αριθμού των βρεφονηπιακών σταθμών και αλλαγή των κριτήρίων επιλογής υπέρ των Ελλήνων πολιτών, ώστε κανένα ελληνόπουλο να μην μένει εκτός προσχολικής εκπαίδευσης, και επέκταση του ωραρίου λειτουργίας τους ώστε να διευκολύνονται οι εργαζόμενοι γονείς.
● Πλήρης ασφαλιστική κάλυψη εξωσωματικής γονιμοποίησης, εκσυγχρονισμός των κρατικών εργαστηρίων και δυνατότητα μίας απόπειρας εξωσωματικής γονιμοποίησης κατ’έτος μέχρι του συνόλου των πέντε.
● Ανάπτυξη δομών στήριξης για τις Μονογονεϊκές οικογένειες.
Το επιτυχημένο παράδειγμα άλλων Ευρωπαϊκών χωρών, όπως η Ουγγαρία, που μέσα από στοχευμένες δέσμες μέτρων και πολιτικών κατόρθωσαν να ανατρέψουν τα αρνητικά τους δημογραφικά δεδομένα και να σημειώσουν ρεκόρ αύξησης γεννήσεων, αποτελούν απόδειξη ότι με συγκεκριμένες αποφάσεις η θλιβερή κατάσταση που ισχύει σήμερα στην Ελλάδα μπορεί να αλλάξει.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ
Δυστυχώς, το αγαθό της ασφάλειας στην Ελλάδα δεν είναι πλέον αυτονόητο. Η γενική ανομία, η βία, η εγκληματικότητα, οι δολοφονίες, οι τρομοκρατικές επιθέσεις ολοένα και αυξάνονται στη χώρα μας. Περιοχές σε ολόκληρη την επικράτεια ξεφεύγουν από την εξουσία του κράτους, αφού έχουν πρώτα γκετοποιηθεί. Την ίδια στιγμή οι Έλληνες πολίτες διαπιστώνουν πως οι κυβερνώντες δεν έχουν πραγματική διάθεση να τους προστατεύσουν και να αποτρέψουν την εγκληματικότητα. Η αποτυχία των πολιτικών κομμάτων στον τομέα της δημόσιας ασφάλειας συνεχίζεται εδώ και δεκαετίες, διότι αρνούνται να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα αγνοώντας το πολιτικό κόστος.
Είναι όμως αδιανόητο, η ασφάλεια, η ζωή, η σωματική ακεραιότητα και οι περιουσίες των πολιτών να συναρτώνται από ενοχικά σύνδρομα. Τα χέρια της αστυνομίας πρέπει να ελευθερωθούν προκειμένου να μπορέσει να κάνει τη δουλειά της.
Οι αστυνομικοί θέλουν μόνο ένα πράγμα: να προστατεύσουν του συμπολίτες μας.
Ωστόσο οι εντολές που λαμβάνουν, με πρώτες εκείνες του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, τους εμποδίζουν να ενεργήσουν, διότι φοβούνται ότι η επιβολή της τάξης και η επιβολή του νόμου θα δημιουργήσει στους αστυνομικούς προβλήματα. Εξαιτίας αυτής της φοβικότητας, οι ποινικοί εγκληματίες, οι έμποροι ναρκωτικών, οι θιασώτες της ακροαριστερής ανομίας, οι ρομά, οι οργανωμένοι – πλέον – λαθρομετανάστες και κάθε παραβατικό στοιχείο, επιβάλλουν τους δικούς τους νόμους.
Είναι λοιπόν απαραίτητο να επιβληθεί ο νόμος και η τάξη σε όλη την επικράτεια και η αστυνομία να μπορεί να επέμβει, χωρίς φόβο, με κάθε μέσο που οφείλουμε να της παρέχουμε προκειμένου να είναι αποτελεσματική.
Η χρήση βίας από την αστυνομία, όταν προκύπτει ανάγκη, απαιτεί κατά πρώτον την ενίσχυση του τεκμηρίου αυτοάμυνας. Το νομικό πλαίσιο που επιτρέπει στους αστυνομικούς να ενεργούν σε κατάσταση αυτοάμυνας είναι επί του παρόντος περιοριστικό και δεν προστατεύσει αποτελεσματικά τη σωματική ακεραιότητα των ίδιων, όσο και τρίτων προσώπων. Οι δράστες και οι εγκληματίες γνωρίζουν πολύ καλά πως η αστυνομικοί είναι απρόθυμοι να χρησιμοποιήσουν βία, λόγω των διώξεων που συχνά αντιμετωπίζουν. Πρέπει να αντιστρέψουμε αυτή τη λογική και να επιτρέψουμε στους αστυνομικούς να προστατεύουν αποτελεσματικά τον εαυτό τους, αλλά και κάθε πολίτη που βρίσκεται σε κίνδυνο.
Για να αποκατασταθεί η εξουσία των δυνάμεων της τάξης πρέπει να υπάρξει πριν και πάνω από όλα αποφασιστική στήριξη από την ίδια την πολιτεία.
● Ηθική και θεσμική υποστήριξη: Οι αστυνομικοί να γνωρίζουν πως απολαμβάνουν της εμπιστοσύνης της πολιτείας για την εκπλήρωση της αποστολής τους, που αποτελεί πυλώνα της δημοκρατίας: την εγγύηση της ασφάλειας των Ελλήνων πολιτών.
● Νομική υποστήριξη: Το νομικό πλαίσιο μέσα στο οποίο λειτουργούν, οφείλει να επιτρέπει στους αστυνομικούς να προστατεύσουν τους συμπολίτες συλλαμβάνοντας ή εξουδετερώνοντας τους παραβάτες χωρίς κάθε επέμβαση ή σύλληψη να γίνεται αντικείμενο έρευνας και ανάκρισης εις βάρος των οργάνων της τάξης.
● Αυστηρή επιβολή του νόμου, ώστε κάθε επίθεση εις βάρος αστυνομικού να τιμωρείται χωρίς καθυστέρηση με τέτοια αυστηρότητα που θα επιτυγχάνει αποτροπή. Οι αστυνομικοί δεν είναι σάκοι του μποξ των χαϊδεμένων από το κράτος εκφραστών της βίας και της ανομίας.
● Ενίσχυση των σωμάτων ασφαλείας με περισσότερους αστυνομικούς και οικονομικά κίνητρα για τη δράση εκτός γραφείου.
● Οι αστυνομικοί πρέπει να μπορούν να κάνουν επαρκή οικογενειακό προγραμματισμό. Πρέπει να μπορούν να εργάζονται στον τόπο κατοικίας της οικογένειάς τους, ειδικά εφόσον έχουν παιδιά, και μόνο εάν δηλώσουν άλλο τόπο υπηρεσίας να μετακινούνται.
● Η αστυνομία θα επικεντρωθεί στην πάταξη του εγκλήματος και την ασφάλεια των πολιτών. Ως εκ τούτου καταγγελίες περί όχλησης εν ώρα κοινής ησυχίας, κλήσεις διοικητικών προστίμων κ.ο. θα μεταφερθούν στην αρμοδιότητα της δημοτικής αστυνομίας, η οποία και δέον είναι να ενισχυθεί στους Δήμους που κρίνεται απαραίτητο.
● Ενίσχυση της αστυνομίας με απαραίτητο υλικοτεχνικό εξοπλισμό (στολές, αλεξίσφαιρα κλπ) ώστε να είναι αποτελεσματικότερο το έργο της και να εξασφαλίζεται όσο το δυνατόν περισσότερο η σωματική ακεραιότητα των ίδιων αλλά και των πολιτών που βρίσκονται σε κίνδυνο. Είναι απαράδεκτο, οι αστυνομικοί να πληρώνουν για τον εξοπλισμό τους κατά κύριο λόγο οι ίδιοι, όπως συμβαίνει σήμερα.
● Χρήση κάμερας σε στολές, ειδικά των ομάδων κρούσης, σε περιπολικά και μοτοσυκλέτες της αστυνομίας ώστε να καταγράφεται η εκάστοτε σκηνή και να εξετάζεται η ενέργεια τόσο του αστυνομικού όσο και του δράστη.
● Αυστηροποίηση ποινών για επίθεση και εξύβριση σε όργανο της τάξης.
Εδώ και δεκαετίες ο ρόλος της αστυνομίας υπονομεύεται και ως εκ τούτου η εκπαίδευσή της είναι ολοένα και πιο ελλιπής. Είναι επικίνδυνο και στερείται σοβαρότητας, η τοποθέτηση αστυνομικών που δεν έχουν εκπαιδευτεί κατάλληλα σε ομάδες Άμεσης Δράσης και ειδικές ομάδες. Οφείλουμε να διασφαλίσουμε την ορθή και εξειδικευμένη εκπαίδευσή τους τόσο για τη δική τους ασφάλεια όσο και των πολιτών. Η αστυνομία θα αλλάξει ριζικά και ο αστυνομικός θα έχει πλέον την ελευθερία να επεμβαίνει όπου απαιτείται. Για να επιτευχθεί η υλοποίηση όλων των παραπάνω, απαιτείται κυρίως τη σωστή εκπαίδευση των σωμάτων ασφαλείας προσαρμοσμένη στις απαιτήσεις της σύγχρονης κοινωνίας. Εάν θέλουμε μια ασφαλή χώρα οφείλουμε να οικοδομήσουμε εξ’ αρχής την αστυνομία και όχι να παρεμβαίνουμε με μπαλώματα και πρόχειρες λύσεις που δεν ωφελούν. Ξεκινώντας από την αρχή αλλάζουμε την εκπαίδευση, τη λειτουργία των υπηρεσιών και την εσωτερική λειτουργία.
ΕΙΣΑΓΩΓΗ – ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
● Κατάργηση των έως τώρα τρόπων εισαγωγής (πανελλαδικές, ΑΣΕΠ) και εφαρμογή μείγματος εισαγωγικών εξετάσεων και μοριοδότησης για εισαγωγή στις Σχολές της Αστυνομίας (Αξιωματικών, Υπαξιωματικών και Αστυφυλάκων) με τις εξής προϋποθέσεις:
1. Κατώτερο όριο βαθμολογίας αποφοίτησης Γενικού Λυκείου ανάλογα με τη Σχολή.
2. Τέσσερα μαθήματα εισαγωγής: Μαθηματικά, Ελληνική Γλώσσα, Ιστορία, Έκθεση και μία ξένη γλώσσα.
3. Επιβράβευση της εκπλήρωσης στρατιωτικής θητείας για άντρες και γυναίκες με επιπλέον μοριοδότηση των Ειδικών Δυνάμεων και των Εφέδρων Αξιωματικών.
4. Μοριοδότηση πτυχίων ξένων γλωσσών και πτυχίων ΑΕΙ και ΤΕΙ
5. Ανώτατο όριο ηλικίας τα 30 έτη
6. Αθλητικές και ψυχοτεχνικές εξετάσεις
7. Κατάργηση περιορισμών ύψους, δερματοστιξίας, κουρέματος κλπ
Κατάργηση της κατηγορίας των Ειδικών Φρουρών. Όλοι οι αστυνομικοί πρέπει να περνούν από τον ίδιο, επαρκή και ενιαίο κύκλο εκπαίδευσης.
ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ
● Μεταφορά των Α.Τ. στα μεγάλα αστικά κέντρα σε χώρους κατάλληλους, ει δυνατόν νεόδμητους, με προδιαγραφές ευρωπαϊκών αστυνομικών διευθύνσεων και διαχωρισμό χώρων εξυπηρέτησης πολιτών και αστυνομικών λειτουργιών, ειδικούς χώρους προσωρινής κράτησης, υπόγειους χώρους στάθμευσης υπηρεσιακών οχημάτων, με εγκατάσταση συστημάτων επιτήρησης και ασφαλείας.
● Κατάργηση περιττών υπηρεσιών (π.χ. Πάνθηρες, Οδός, Πανεπιστημιακή Αστυνομία)
● Περιορισμός λειτουργίας περιπολικών τομέα. Έμφαση στην αστυνόμευση από την Άμεση Δράση (περιπολικά, ΔΙΑΣ, ΖΗΤΑ) και τις Ειδικές Ομάδες ( ΟΠΚΕ, ΔΡΑΣΗ)
● Κατάργηση φύλαξης προσώπων μη δημόσιων λειτουργών, ιδιωτικών γραφείων και ιδιωτικών εγκαταστάσεων.
● Κατάργηση αρμοδιοτήτων αστυνομίας για μη ποινικά ζητήματα γραφειοκρατικής φύσης, όπως έκδοση ταυτότητας και διαβατηρίου και έλεγχος καταστημάτων.
● Στα τμήματα πρέπει να διατελούν ΑΞ/ΥΠ από το βαθμό του Ανθυπαστυνόμου και πάνω, βοηθοί από το βαθμό του Υπαστυνόμου και κάτω, σκοποί κρατητηρίων και υποδοχή από το βαθμό του Αρχιφύλακα και κάτω.
Στόχος είναι με στοχευμένες κινήσεις να επιτευχθεί η ουσιαστική επανίδρυση του κακοποιημένου θεσμού της αστυνομία, ώστε οι νομοταγείς πολίτες και οι οικογένειές τους να νιώθουν αλλά και να είναι ασφαλείς. Δίνουμε στον αστυνομικό την εκπαίδευση που απαιτείται, τα μέσα για να δράσει, την ηθική, θεσμική και νομική στήριξη και του αναθέτουμε να προστατεύσει τα ύψιστα αγαθά: τη ζωή, την ελευθερία και την ιδιοκτησία μας.
ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ
Η Ορθοδοξία, δηλαδή η δισχιλιετής ελληνική χριστιανική παράδοση, αποτελεί εθνικό συστατικό στοιχείο, που βρίσκεται στο πολιτισμικό, πνευματικό και ιστορικό DNA του Ελληνισμού. Για τον λόγο αυτό, απαιτείται στενή συνεργασία Κράτους-Εκκλησίας για το καλό της Πατρίδας. Δεν νοείται εκ μέρους του Κράτους αδιαφορία ως προς την Εκκλησία, ούτε εκ μέρους της Εκκλησίας διάθεση για θεσμική αποσύνδεση από το Κράτος.
Η νομοθεσία και η κοινωνική ηθική της Πολιτείας οφείλει να σέβεται θεμελιώδεις χριστιανικές αξίες και θέσεις. Στη ΦΩΝΗ ΛΟΓΙΚΗΣ πιστεύουμε ότι:
– Η στενή σχέση Ελληνικού Κράτους -Ορθόδοξης Εκκλησίας είναι πλεονέκτημα και εθνικό κεφάλαιο. Δεν λογοδοτούμε σε επιτήδειους, στο εξωτερικό ούτε στο εσωτερικό, για αυτό.
– Η Εκκλησία οφείλει να απολαμβάνει της αμέριστης τιμής και του σεβασμού εκ μέρους του Κράτους, όπως αυτό προκύπτει από το Σύνταγμα όσο και από τη σύσταση της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ελλάδος.
– Η αναφορά στον Τριαδικό Θεό στο προοίμιο του Συντάγματος αποτελεί δεσμευτικό και μη αναθεωρήσιμο στοιχείο του ανώτατου θεσμικού κειμένου της Ελληνικής Δημοκρατίας.
– Απαιτείται σεβασμός στην ιερότητα της ανθρώπινης ζωής από τη στιγμή της σύλληψής της.
– Πρέπει να υπάρχει προστασία των παιδιών από εκπαιδευτική προώθηση πρακτικών και αντιλήψεων που είναι ασυμβίβαστες με την ιδιότητα του Χριστιανού.
– Απαιτείται σεβασμός στην ιερότητα του γάμου προσδιοριζόμενου σαφώς ως ένωσης αποκλειστικά μεταξύ ενός άνδρα και μίας γυναίκας, αλλά και στη συνακόλουθη ανατροφή παιδιών και η υιοθεσία σε και από περιβάλλοντα που έχουν σεβαστεί αυτήν την ιερότητα του γάμου.
– Επιδιώκεται η ισορροπημένη ανθρώπινη ανάπτυξη, με την εναρμόνιση μεταξύ ενηλικίωσης, επιτρεπτής ηλικίας σύναψης γάμου, νόμιμης ηλικίας συναίνεσης, και νόμιμης ηλικίας ικανότητας λήψης υπευθύνων αποφάσεων.
– Η μισθοδοσία των Ορθοδόξων κληρικών αποτελεί ιστορική και νομική δέσμευση της Ελληνικής Πολιτείας
– Το μάθημα Θρησκευτικών είναι ομολογιακό κατά το Σύνταγμα. Ετερόδοξοι ή ετερόθρησκοι μαθητές δικαιούνται απαλλαγής.
– Πιστεύουμε στην Ανεξιθρησκία και υποστηρίζουμε τον απόλυτο σεβασμό σε αυτήν στην ελληνική επικράτεια.
– Κανείς δεν πρέπει να εμποδίζεται με βία ή απειλή από το να επιλέξει και να ασκεί την θρησκεία που επιθυμεί.
ΟΜΟΓΕΝΕΙΑ
Ο Ελληνισμός είναι παγκόσμιος. Συναπαρτίζεται από τους Έλληνες της Ελλάδας, τις εθνικές μας μειονότητες σε άλλες χώρες, τον Κυπριακό Ελληνισμό, τους Έλληνες που ζουν και εργάζονται στο εξωτερικό και τους Ομογενείς. Αυτό είναι το πιστεύω όλων μας στην ΠΑΤΡΙΔΑ: Ο Ελληνισμός δεν κλείνεται σε σύνορα, δεν περιορίζεται στα στενά όρια των χωρών.
Οι ομογενείς μας έχουν βοηθήσει τη μητέρα πατρίδα και θα συνεχίσουν να τη βοηθούν διότι την αισθάνονται κομμάτι της ψυχής τους. Το πολιτικό μας σύστημα όμως, αυτοί που παίρνουν τις πολιτικές αποφάσεις, δεν έχει σταθεί πάντα στο ύψος των περιστάσεων έναντι των αδελφών μας στο εξωτερικό
Στη «Φωνή Λογικής» πιστεύουμε πως οι δεσμοί της χώρας, αλλά και των Ελλήνων εντός αυτής, με την ομογένεια θα πρέπει να γίνουν πιο ισχυροί. Παραδείγματα των προτάσεών μας για δράσεις υπέρ της ομογένειας είναι τα ακόλουθα:
1) Απόδοση του δικαιώματος ψήφου στους Έλληνες πολίτες που ζουν και εργάζονται στο εξωτερικό χωρίς αστερίσκους και μικροκομματικές υποσημειώσεις. Συγκρότηση εκλογικών περιφερειών εξωτερικού και υιοθέτηση από τις κατά τόπους ελληνικές κοινότητες της εκλογικής διαδικασίας κατά τα ελλαδικά πρότυπα.
2) Δημιουργία γραφείου που θα υπάγεται διοικητικά στο υπουργείο Παιδείας και το οποίο θα είναι υπεύθυνο για τα εξής:
Α. Κάλυψη των αναγκών για την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας από παιδιά Ελλήνων του εξωτερικού
Β. Δημιουργία Προγράμματος «Θησέας» όπου κάθε χρόνο παιδιά Ελλήνων 5-16 ετών από διάφορες περιοχές της γης θα έρχονται οργανωμένα σε κατασκηνώσεις που θα δημιουργηθούν ώστε να διδαχθούν τον πολιτισμό της χώρας, να γνωριστούν και μεταξύ τους αλλά και με παιδιά Ελλήνων εσωτερικού
Γ. Ενίσχυση της ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς στον ελληνισμό των όμορων χωρών
2) Απλοποίηση των διαδικασιών για όσους Έλληνες δεύτερης και τρίτης γενιάς επιθυμούν να λάβουν το Ελληνικό διαβατήριο.
3) Δημιουργία Ορθοδόξων ναών σε μεγάλες πόλεις του εξωτερικού όπου υπάρχει σημαντικός πληθυσμός Ελλήνων.
4) Δημιουργία πυρήνων και ομάδων εργασίας μέσω των Πρεσβειών για την προώθηση των Ελληνικών προϊόντων μικρών παραγωγών στο εξωτερικό.
5) Βοήθεια σε Έλληνες του εξωτερικού που επιθυμούν να δημιουργήσουν εταιρεία στη χώρα διαμονής η οποία θα έχει σχέση κάποια σχέση με την Ελλάδα
6) Δημιουργία «Συμβουλίου Σοφών» από επιτυχημένους Έλληνες του εξωτερικού οι οποίοι θα βοηθούν μικρές εταιρείες με βάση την Ελλάδα να αναπτυχθούν.
7) Δημιουργία ειδικού μητρώου και κοινωνικού δικτύου για επιχειρήσεις Ελλήνων που ζητούν άτομα για εργασία και Έλληνες του εξωτερικού που ψάχνουν εργασία.
ΝΑΥΤΙΛΙΑ
Η Ναυτιλία αποτελεί έναν από τους τομείς εκείνους, που μπορούν να αποτελέσουν, εφ’όσον τύχουν ορθής αντιμετώπισης από την πολιτεία, πυλώνες της εθνικής οικονομίας και παράγοντες μακροπρόθεσμης εθνικής σταθερότητας. Είναι θλιβερό, ότι ο ελληνόκτητος στόλος είναι ένας από τους πρώτους στην παγκόσμια κατάταξη, όμως η Ελλάδα λίγο ωφελείται από αυτό.
Κάθε κίνητρο πρέπει να δοθεί, ώστε:
– Κατά το δυνατόν περισσότερα ελληνόκτητα πλοία να πλέουν υπό ελληνική σημαία
– Τα πληρώματα να επανδρώνονται κατά το δυνατόν από Έλληνες
– Οι νέοι να στραφούν ξανά στα επαγγέλματα της θάλασσας
– Να αναπτυχθούν κλάδοι της οικονομίας που κινούνται γύρω από τη ναυτιλία
Η εκ νέου καλλιέργεια της σχέσης των Ελλήνων με τη ναυτιλία μπορεί να απορροφήσει μέρος της διαχρονικά υψηλής ανεργίας και να δώσει προοπτική μακροπρόθεσμης απασχόλησης στις νεότερες γενιές.
Οι υπάρχουσες ναυτικές σχολές, που πρέπει να ενισχυθούν και να εκσυγχρονιστούν περαιτέρω, παρά ταύτα δεν αρκούν. Η Ελλάδα πρέπει να θέσει ως στόχο, με την ενεργό συνδρομή και του ιδιωτικού τομέα, να καταστεί εντός της επόμενης δεκαετίας παγκόσμιο κέντρο ναυτικής εκπαίδευσης, όχι μόνο για την ποντοπόρο ναυτιλία, αλλά για την ακτοπλοΐα. την παράκτια εμπορική ναυτιλία, τον ναυτικό τουρισμό, τον τομέα των θαλάσσιων και υποθαλάσσιων ερευνών.
Για να εδραιωθεί η επαναπροσέγγιση του ελληνικού εφοπλισμού με το ελληνικό κράτος και την Ελλάδα, απαιτούνται πολιτικές που θα καταστήσουν τη χώρα πάροχο όλων των απαιτούμενων υπηρεσιών που χρειάζεται τόσο ένα πλοίο, όσο και μια ναυτιλιακή εταιρία.
Τα ελληνικά ναυπηγεία, παρά την πρόοδο που έχει σημειωθεί τα τελευταία χρόνια, δεν έχουν ακόμα τις δυνατότητες για να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες του ελληνόκτητου στόλου. Για τον λόγο αυτό, αλλά και για να δύναται η Ελλάδα στο μέλλον αν να ναυπηγεί η ίδια τον στόλο των πολεμικών της πλοίων, οι επενδύσεις στον ναυπηγοεπισκευαστικό τομέα θα χαρακτηριστούν “υψηλής εθνικής σημασίας” και θα υπαχθούν σε προνομιακό δημοσιονομικό καθεστώς, ειδικά εφόσον η επένδυση λαμβάνει χώρα στην περιφέρεια.
Στον τομέα της ακτοπλοΐας, πριν και πάνω από όλα ειδική μέριμνα απαιτείται για την προστασία του εν τοις πράγμασι δικαιώματος των Ελλήνων πολιτών στη μετακίνηση από και προς τα ελληνικά νησιά. Τα τελευταία χρόνια η αύξηση στις τιμές των εισιτηρίων είναι τέτοια, που στερεί από πολλούς νησιώτες τη δυνατότητα να μετακινούνται από και προς τον ηπειρωτικό κορμό. Εφόσον ο ελεύθερος ανταγωνισμός δεν θεραπεύει το πρόβλημα, οφείλει να το κάνει με νομοθετική παρέμβαση η κυβέρνηση, προβλέποντας “πλαφόν” για συγκεκριμένες κατηγορίες εισιτηρίων.
Η τακτική και ασφαλής σύνδεση όλων των κατοικούμενων ελληνικών νησιών με την υπόλοιπη χώρα είναι μία από τις υποχρεώσεις της πολιτείας που δεν μπορούν να επαφίενται στην αυτορρύθμιση της ελεύθερης αγοράς. Η κρατική παρέμβαση είναι και εδώ αναγκαία.
ΥΓΕΙΑ
Η υγεία είναι το υπέρτατο αγαθό και η πολιτεία, ως συγκρότηση μιας πολιτισμένης κοινωνίας, υποχρεούται να το διασφαλίζει στους πολίτες της. Η δημόσια και δωρεάν υγεία είναι, λοιπόν, αδιαπραγμάτευτη κατάκτηση, που όχι μόνο δεν νοείται να τίθεται εν αμφιβόλω, αλλά χρειάζεται ενίσχυση, ώστε να παρέχει ποιοτικές υπηρεσίες για όλους. Συγχρόνως, ο χώρος της υγείας, ως παράμετρος της κοινωνικής ασφάλισης, δεν δικαιολογείται να μονοπωλείται, ούτε να διαφεντεύεται από το κράτος. Το δίχτυ ασφαλείας είναι μεν εκεί για καθεμιά και καθέναν, συγχρόνως όμως σε θέματα υγείας το κράτος δεν έχει το ηθικό δικαίωμα να επιβάλλει υποχρεωτικότητες κανενός είδους.
Παρά τις εξαγγελίες όλων των κυβερνήσεων, οι παθογένειες του συστήματος υγείας παραμένουν διαχρονικές.
– Η αναμονή σε δημόσια νοσοκομεία, η συμφόρηση στα επείγοντα, τα ράντζα στους διαδρόμους και οι άσκοπες και επικίνδυνες για τους ασθενείς περιπλανήσεις από νοσοκομείο σε νοσοκομείο παραμένουν μέρος της ημερήσιας διάταξης.
– 20.000 γιατροί που εκπαιδεύτηκαν στην Ελλάδα με χρήματα Ελλήνων φορολογουμένων, αυτή την στιγμή περιθάλπουν ασθενείς σε άλλες χώρες.
– Λίγοι, σε σχέση με τις ανάγκες, είναι οι συμβεβλημένοι παθολόγοι/γενικοί ιατροί στο πρόγραμμα “προσωπικός γιατρός”. Ναι μεν άνοιξε το πρόγραμμα για ειδικότητες που έχουν μια βασική εκπαίδευση σε παθολογία, όμως αυτές δεν έχουν τις ίδιες γνώσεις και εμπειρία στη γενική ιατρική. Ένας γαστρεντερολόγος πχ δεν μπορεί να παρέχει την ίδια πρωτοβάθμια φροντίδα με έναν παθολόγο, διότι έχουν άλλο αντικείμενο σπουδών.
– Ζητούμενο και πρόκληση παραμένει σε πολλές υγειονομικές μονάδες και περιοχές της Ελλάδος η πρόσβαση σε παιδίατρο.
– Δεν υπάρχει επαρκής πρόσβαση στις βασικές ειδικότητες της καρδιολογίας και πνευμονολογίας, που είναι απαραίτητες για την πρόληψη σοβαρών νόσων.
– Υπάρχουν νησιωτικές περιοχές, όπως π.χ. η Τήνος, χωρίς κανέναν προσωπικό γιατρό.
– Υπάρχουν πολλές ακριτικές περιοχές χωρίς πρόσβαση σε γιατρό, πέρα από αγροτικούς ιατρούς περιορισμένης εμπειρίας .
– Καταγράφεται κρίσιμη έλλειψη μεγάλων προγραμμάτων Έρευνας και Ανάπτυξης στα ερευνητικά και πανεπιστημιακά κέντρα της χώρας, που σε συνεργασία με τις ιδιωτικές φαρμακοβιομηχανίες, θα μπορούσαν να φέρουν προοπτικές ανάπτυξης και καλοπληρωμένες θέσεις εργασίας υψηλής εξειδίκευσης. Μεγάλη είναι η σπατάλη δημοσίου χρήματος, που μοιράζεται χωρίς κριτήρια σε ερευνητικά προγράμματα μικρής σημασίας και αξίας χωρίς επαρκή, ή και καθόλου αξιολόγηση.
– Λείπουν στρατηγικά προγράμματα υγείας για την εξάλειψη καρκίνων που μπορούν να προληφθούν, όπως καρκίνος μαστού, καρκίνος εντέρου, καρκίνος πνεύμονα. Μόλις το 1,3% των δαπανών υγείας κατευθύνονται στην πρόληψη. Αντίθετα, το ποσοστό δαπανών για νοσηλείες στην Ελλάδα είναι το υψηλότερο ποσοστό στην ΕΕ (41% έναντι 30% μ.ο. στην Ε.Ε.), καθώς 27,3% είναι το ποσοστό των καθημερινών καπνιστών στην Ελλάδα, το υψηλότερο ποσοστό στην Ευρώπη, ενώ έχουν αυξηθεί τα ποσοστά παιδικής-εφηβικής παχυσαρκίας μέσα σε μια δεκαετία κατά 50%.
Το δημόσιο σύστημα υγείας ανάγκη είναι να θέσει βασικούς στόχους, τους οποίους και να υπηρετήσει με συνέπεια. Τέτοιοι είναι:
– Στοχευμένες προσλήψεις (π.χ. αναισθησιολόγοι, νοσηλευτές).
– Ενίσχυση της υλικοτεχνικής υποδομής, ειδικά σε τομείς όπου οι εγκαταστάσεις των δημοσίων νοσοκομείων υστερούν, όπως η υποβοηθούμενη γονιμοποίηση.
– Έμφαση στην τηλεϊατρική. Κανένα νησί και απομακρυσμένη περιοχή χωρίς ιατρική παρακολούθηση.
– Δεδομένης της μορφολογίας της Ελλάδας με τη μεγάλη της νησιωτική έκταση, ενιαίο δίκτυο τηλεϊατρικής και διακομιδών, ασφαλές και ευέλικτο, που θα συμβάλει στην ελαχιστοποίηση της αναμονής ασθενών για τακτικά και επείγοντα περιστατικά.
– Επέκταση της συνεργασίας με τον ιδιωτικό τομέα, εφαρμογή διεθνών κριτηρίων για εισαγωγή στο νοσοκομείο και στο χειρουργείο.
– Δωρεάν προληπτικές εξετάσεις για όλους τους Έλληνες και ενημέρωση από τον προσωπικό ιατρό, με ταχυδρομείο, μέιλ ή SMS ανάλογα και με την ηλικιακή ομάδα.
– Κατ’οίκον νοσηλεία για να αποφευχθεί η συχνή διακομιδή στα νοσοκομεία ασθενών τελικού σταδίου. Πρόγραμμα παρηγορητικής ιατρικής/ ανακουφιστικής φροντίδας.
– Πρόληψη. Ειδικά προγράμματα στα σχολεία, για παιδιά και γονείς.
– Εισαγωγή μεγάλων ερευνητικών προγραμμάτων σε ιατρικές σχολές και ιατροτεχνολογικά ιδρύματα με συγχρηματοδότηση της ΕΕ, του ιδιωτικού τομέα και δημοσίου, με στόχο ερευνητές και ιατροί να επιστρέψουν για να προσφέρουν στην πατρίδα. Έλεγχος και εξορθολογισμός του τομέα αυτού στα πανεπιστήμια. Στοχοθεσία και δημοσιοποίηση οικονομικών, στόχων και προγραμμάτων.
Όπως περιγράφεται και στο πρόγραμμα της Πατριωτικής Δύναμης Αλλαγής για την οικονομία, υπό συνθήκες πραγματικής οικονομικής ελευθερίας, εργαζόμενοι και εργοδότες πρέπει να έχουν την επιλογή και του φορέα ασφάλισής τους και όσον αφορά στην περίθαλψη – χωρίς αυτό να αναιρεί την ηθική υποχρέωση της πολιτείας να περιθάλπει δωρεάν όποιον πολίτη το έχει ανάγκη, χωρίς όμως να διαθέτει την απαραίτητη ασφαλιστική κάλυψη. Όσοι επιλέγουν ιδιωτική ασφάλιση δεν πρέπει να υποχρεούνται να πληρώνουν εξ ολοκλήρου και το κόστος της δημόσιας.
Υποχρεωτικότητα – COVID
Τα τελευταία χρόνια ο κορονοϊός έχει ανατρέψει τα καθημερινά δεδομένα των ζωών μας. Στη «Φωνή Λογικής» πιστεύουμε τόσο στην αξία της επιστήμης, όσο και στην ελευθερία του κάθε ανθρώπου να ορίζει οτιδήποτε συμβαίνει στο σώμα του. Ως εκ τούτου, κάθε υποχρεωτική κατά τον νόμο επιβολή εμβολιασμού, τόσο στον γενικό πληθυσμό, όσο και σε ειδικές πληθυσμιακές ομάδες, κρίνεται απαράδεκτη.
Συνολικά, μια πολιτεία που θέλει να αποκαλείται φιλελεύθερη, πρέπει να κάνει ό,τι είναι δυνατόν ώστε οι περιορισμοί και οι υποχρεωτικότητες να αποφασίζονται με περίσκεψη και φειδώ. Δυστυχώς, κατά την εποχή του κορωνοϊού αποδείχθηκε, ότι πολιτικές δυνάμεις και ιδεολογικοί χώροι δήθεν φιλελεύθεροι και προοδευτικοί τρέφουν ιδιαίτερη αδυναμία στην έννοια και την πρακτική της επιβολής. Η συντηρητική, δεξιά προσέγγιση ξεκινά από τον σεβασμό της ατομικής ελευθερίας και μεριμνά για το κοινό καλό χωρίς να παραβιάζει τα δικαιώματα των πολιτών, με γνώμονα την πραγματική προάσπιση της δημόσιας υγείας και όχι την τυφλή εφαρμογή διεθνών οδηγιών και την εξυπηρέτηση επιχειρηματικών συμφερόντων.
ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ
Ο τουρισμός – όπως και η ναυτιλία – είναι τομέας στον οποίο η Ελλάδα πρέπει να επενδύσει μακροπρόθεσμα ως κεντρικό πυλώνα της οικονομίας της. Εφόσον ο τουρισμός τύχει ορθής και κοινωνικά δίκαιης διαχείρισης, δεν θα συνδράμει μόνο τα μέγιστα στο ΑΕΠ, αλλά θα βοηθήσει σημαντικά και στην καταπολέμηση της ανεργίας.
Ραχοκοκαλιά του τουριστικού προϊόντος είναι ο κλάδος της φιλοξενίας. Ως εκ τούτου, πρωτεύουσα μέριμνα απαιτείται ώστε να υπάρξει ένα δίκαιο πλαίσιο φορολόγησης των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων. Πιο συγκεκριμένα:
– ΦΟΡΟΣ ΔΙΑΜΟΝΗΣ: Κατάργηση της διάταξης ή διασφάλιση ανταποδοτικότητας υπέρ του τουριστικού τομέα.
– ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΦΠΑ: Μείωση ΦΠΑ σε διαμονή, εστίαση και μεταφορές σύμφωνα με το γενικό οικονομικό πρόγραμμα της ΠΑΤΡΙΔΑ, με οδηγό τα επίπεδα των ανταγωνιστριών χωρών. Επίσης, διατήρηση του μειωμένου καθεστώτος ΦΠΑ στα νησιά που πλήττονται από το μεταναστευτικό, αλλά και σε περιοχές όπου συντρέχουν λόγοι εθνικού χαρακτήρα
– ΕΝΦΙΑ: Αντιμετώπιση του ακινήτου του ξενοδοχείου ως εργαλείου παραγωγής με κατάργηση του συμπληρωματικού ΕΝΦΙΑ.
– SALE AND LEASE BACK: Αντιμετώπιση των χρηματοδοτικών μισθώσεων ως δανείων.
– ΑΠΟΣΒΕΣΕΙΣ: Θέσπιση αυξημένων αποσβέσεων λόγω συνεχών εκσυγχρονισμών και ανακαινίσεων: 4% στα πάγια.
– ΦΟΡΟΛΟΓΗΣΗ ΒΡΑΧΥΧΡΟΝΙΩΝ ΜΙΣΘΩΣΕΩΝ: Ισότιμη φορολογική μεταχείριση με τα αδειοδοτημένα τουριστικά καταλύματα.
Συγχρόνως, ως προς το αναπτυξιακό πλαίσιο της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας του ξενοδοχειακού κλάδου, απαιτείται:
– Προσεκτική πολιτική στην ενίσχυση της ίδρυσης νέων καταλυμάτων με ειδική προσοχή στη φέρουσα ικανότητα προορισμών, στα ξενοδοχεία μηδενικού αποτυπώματος στις υπερανεπτυγμένες περιοχές, αλλά και με αποφυγή της ενίσχυσης ενοικιαζομένων δωματίων/διαμερισμάτων, τουριστικών κατοικιών και επαύλεων.
– Αναγνώριση του εξαγωγικού χαρακτήρα των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων στον αναπτυξιακό νόμο και σε όλα τα προγράμματα του ΕΣΠΑ, προκειμένου να τυγχάνουν τα ξενοδοχεία των ευνοϊκών ρυθμίσεων που προορίζονται για τις εξαγωγικές επιχειρήσεις
Ως προς τα Τουριστικά Καταλύματα θα πρέπει να προβλεφθεί:
– Ανώτατη δυναμικότητα σε δωμάτια
– Αριθμός επιχειρήσεων ανά κτίριο
– Έγκριση τίτλων ενοικιαζομένων δωματίων-διαμερισμάτων
Ιδιαίτερα πρέπει να προβληματίσουν οι επιπτώσεις των βραχυχρόνιων μισθώσεων. Σύμφωνα με μελέτη της Grant Thornton, οι βραχυχρόνιες μισθώσεις επιφέρουν στον ξενοδοχειακό κλάδο απώλεια καθαρών εσόδων ετησίως €806,94 εκ. και απώλεια 25.000 θέσεων εργασίας. Οι απώλειες δημοσίων εσόδων ανέρχονται σε €214,14 εκ.. Ταυτόχρονα, καταγράφεται μείωση των διαθέσιμων ακινήτων (crowding out effect) και αύξηση των τιμών μακροχρόνιας μίσθωσης ακινήτων κατά 8-9% (price effect). Ως εκ τούτου, απαιτείται δέσμη μέτρων όπως:
– Προσδιορισμός χρονικών και χωρικών περιορισμών στις βραχυχρόνιες μισθώσεις
– Ανώτατος αριθμός ακινήτων ανά εκμισθωτή/υπεκμισθωτή
– Διαχωρισμός επαγγελματία/ιδιώτη
– Συναίνεση των συνιδιοκτητών
– Ελάχιστες τεχνικές και λειτουργικές προδιαγραφές
– Φορολόγηση
– Έλεγχος και αυστηρότερες κυρώσεις για μη συμμόρφωση
Διευκρίνιση και ενίσχυση του κανονιστικού πλαισίου απαιτείται επίσης σχετικά με τις διαδικτυακές πλατφόρμες, με στόχο να περιορίσει τις αθέμιτες πρακτικές απέναντι στα ξενοδοχεία και στους καταναλωτές.
Προϋποθέσεις της επίτευξης του στόχου, να καταστεί ο τουρισμός αξιόπιστη ατμομηχανή της εθνικής οικονομίας και μαζί παράγοντας κοινωνικής ειρήνης και ευμάρειας, είναι να υπάρξει νέα, ενιαία προσέγγιση στην τουριστική εκπαίδευση και δημιουργία μητρώου επαγγελματιών τουριστικού κλάδου. Είναι απαράδεκτο, όσο και οξύμωρο, να μην βρίσκουν οι ελληνικές τουριστικές επιχειρήσεις υπαλλήλους, ειδικά τους κρίσιμους θερινούς μήνες. Για να σταματήσει το φαινόμενο αυτό απαιτούνται, μεταξύ άλλων
– Ένταξη των αποφοίτων τουριστικών σχολών και των επαγγελματιών του κλάδου σε ενιαίο μητρώο, όπου θα απευθύνονται οι επιχειρήσεις και θα προτείνονται αυτόματα οι ενδιαφερόμενοι. Το μητρώο αυτό θα λειτουργεί και ως πλατφόρμα εκατέρωθεν αξιολόγησης εργαζομένων και επιχειρήσεων, επιβραβεύοντας τη συνέπεια και τη δημιουργία μακροχρόνιων συνεργασιών.
– Πραγματική διασφάλιση από πλευράς πολιτείας των προβλεπομένων συνθηκών εργασίας και της συνεπούς μισθοδοσίας των εργαζομένων κατά τα εκάστοτε συμπεφωνημένα.
– Παροχή δημοσιονομικών κινήτρων σε νέους και νέους γονείς, ώστε να μετακομίσουν στην περιφέρεια και να εργαστούν στον κλάδο του τουρισμού.
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
Η ελληνική Δικαιοσύνη νοσεί σε αρκετά επίπεδα, κυρίως λόγω της τεράστιας αργοπορίας στην έκδοση αποφάσεων, τόσο σε επίπεδο Αστικού, Διοικητικού όσο και Ποινικού Δικαίου. Οι γραφειοκρατικές διαδικασίες και οι νομοθετικές στρεβλώσεις τόσων χρόνων, που πάσχουν από πρακτική λογική και εμπειρία δικαστηριακής πράξης, έχουν καταστήσει την ελληνική Δικαιοσύνη πάμπολλες φορές, σε έναν φορέα που δεν αποδίδει δίκαιο και κατ’ αυτόν τον τρόπο δεν εξυπηρετεί τον Έλληνα πολίτη, που δικαίως νιώθει το αίσθημα της αδικίας και της μη απόδοσης δικαίου στην καθημερινότητά του.
Η ατιμωρησία είναι ένα ακόμη φαινόμενο που μαστίζει την ελληνική έννομη τάξη, καθώς δεν είναι λίγες οι φορές που πλημμελήματα ή και κακουργήματα δεν τιμωρούνται καν πρακτικά ή τιμωρούνται με ιδιαίτερα χαμηλές και επιεικείς ποινές, σε σημείο που οι «επαγγελματίες» δράστες και κακοποιοί δεν φοβούνται να δράσουν ανεξέλεγκτα, γιατί γνωρίζουν καλά τις ελάχιστες συνέπειες των παράνομων ενεργειών τους!
Η «Φωνή Λογικής» θα επαναφέρει την τάξη στον κλάδο της Δικαιοσύνης με μία σειρά πρακτικών μέτρων που θα οδηγήσουν στην ταχύτατη επίλυση υποθέσεων, χωρίς περιττές και ανούσιες γραφειοκρατικές διαδικασίες, οι οποίες ευνοούν πάντοτε είτε τον εγκληματία είτε τον θιγόμενο σε μία υπόθεση Αστικού ή και Ποινικού Δικαίου. Καλά και ορθά τα δικαιώματα του κατηγορούμενου ή του εναγόμενου αλλά θα πρέπει και το θύμα ή ο πραγματικός πληττόμενος να δικαιώνεται σύντομα και όχι να μπλέκει σε έναν κυκεώνα αναβολών της δίκης, που τον αφορά και εν τέλει να καθυστερεί τόσο πολύ η απονομή της δικαιοσύνης, ώστε να μιλάμε για ουσιαστική αρνησιδικία.
Η αναστολή εκτέλεσης στα πλημμελήματα, με τις μηδενικές συνέπειες που έχει πρακτικά για τον δράστη ενός ποινικού αδικήματος, έχει καταργήσει κάθε έννοια δικαίου, καθώς όλοι γνωρίζουν ότι μπορούν να διαπράττουν μικροαδικήματα ή και σοβαρότερα ακόμη πλημμελήματα, χωρίς να έχουν κάποια ουσιαστική συνέπεια, καθώς η χορήγηση αναστολής επί τριετία π.χ. τούς «δίνει το δικαίωμα» να μένουν ατιμώρητοι ενώ έχουν καταδικαστεί. Αυτή η φαινομενική μόνο καταδίκη θα πάψει να υφίσταται, καθώς θα θεσπίσουμε υποχρεωτική κοινωνική εργασία, αντί της αναστολής, ώστε να υποχρεούται ο δράστης κάθε αδικήματος να προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο τις υπηρεσίες του, προκειμένου να ανταποδώσει στην κοινωνία με τον ιδρώτα του, το κακό το οποίο προξένησε, διασαλεύοντας την κοινωνική γαλήνη.
Οι ειδεχθείς εγκληματίες βαρέων ποινικών αδικημάτων θα τιμωρούνται πραγματικά και δεν θα αποφυλακίζονται με χίλιους δύο τρόπους, μέσω της έκτισης ενός μικρού μέρους μόνο της ποινής τους, γιατί οι ποινές θα πρέπει να έχουν το πραγματικό τους αντίκρισμα και όχι πλασματικό, όπως συμβαίνει τώρα. Τα ισόβια θα σημαίνουν ισόβια και όχι 15 ή και λιγότερα έτη, ώστε να νιώθει η κοινωνία αλλά και οι επίδοξοι δράστες, ότι οι νόμοι τηρούνται και δεν ξεφεύγει κανείς από την τσιμπίδα του κράτους προστάτη της δημόσιας τάξης.