Η τραγική εκτέλεση της Ελένης Γκατζογιάννη από άνδρες του στρατιωτικού βραχίονα του Κομμουνιστικού Κόμματος, ΔΣΕ στις 28 Αυγούστου 1948 έμελλε να γίνει σύμβολο των δεινών που πέρασε η χώρα μας από τους ‘Ελληνες κομμουνιστές.
Φυλακίστηκε, βασανίστηκε και έπειτα εκτελέστηκε, πετώντας τη σορό της σε μία ρεματιά στο χωριό Λια, στην βραχώδη περιοχή της Μουργκάνας στο νομό Θεσπρωτίας.
Η θαρραλέα αγρότισσα και μητέρα τεσσάρων παιδιών (τριών κοριτσιών και ενός αγοριού) έχασε με αυτό τον τρόπο τη ζωή της επειδή φυγάδευσε τα παιδιά της από την αναπόδραστη μοίρα τους, δηλαδή το «παιδομάζωμα» που πραγματοποιούσαν οι τοπικές κομμουνιστικές αρχές στο ανταρτοκρατούμενο χωριό τους, το οποίο είχε προσλάβει το προσωνύμιο «Μικρή Μόσχα».
Η Ελένη Γκατζογιάννη με αυτό τον τρόπο βοήθησε τα παιδιά της να ταξιδέψουν προς την Αμερική όπου είχε καταφύγει, ως οικονομικός μετανάστης, ο πατέρας τους.
Ο Νίκος Γκατζογιάννης, το τελευταίο παιδί της Ελένης, συνέγραψε το ομώνυμο βιβλίο, το οποίο μεταφέρθηκε και στις κινηματογραφικές αίθουσες σημειώνοντας τεράστια επιτυχία ενώ μεταφράστηκε και σε δεκάδες γλώσσες πουλώντας χιλιάδες εκατοντάδες αντίτυπα.
Η Νέα Δημοκρατία ενώ είναι κυβέρνηση πάνω από πέντε χρόνια, η ΕΡΤ των εκλεκτών της, αρνείται πεισματικά να προβάλει έστω και μεταμεσονύχτια αυτή την εμβληματική συγκλονιστική ταινία, μην τυχόν στεναχωρήσει αριστερές ψυχούλες δείχνοντας την πραγματικότητα.
Ως πότε θα την κρύβουμε όμως;
