Συμπληρώνονται 111 χρόνια από την 17η Φεβρουαρίου 1914, ημέρα Ανακηρύξεως της Αυτονομίας της Βορείου Ηπείρου, η οποία αποτελεί κορυφαίο ορόσημο στην πολυκύμαντη ιστορική πορεία του βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού.
Πολλοί ξεχνούν τα αδέρφια μας στη Βόρειο Ήπειρο, τους αγώνες τους και τα όσα πέρασαν από τους Αλβανούς, ειδικά την περίοδο του Χότζα. Κι όμως ο ελληνισμός παραμένει ζωντανός σε πείσμα των καιρών. Και σήμερα είναι όσο ποτέ επίκαιρα τα λόγια του Γεωργίου Παπανδρέου στη Βουλή των Ελλήνων στις 12/6/1960: «Εκείνο πάντως το οποίο οφείλουν όλαι αι Ελληνικαί Κυβερνήσεις να γνωρίζουν, είναι ότι το θέμα (της Βορείου Ηπείρου) υφίσταται. Και εκείνον το οποίον απαγορεύεται εις τον αιώνα, είναι δι΄ οιονδήποτε λόγον η απάρνησις του ιερού αιτήματος… Καθ΄ όσον αφορά την Βόρειο Ήπειρο… η διεκδίκησις είναι ιερά και απαράγραπτος».
Τα παιχνίδια που παίχτηκαν σε βάρος των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου από τις Μεγάλες Δυνάμεις, δεν εξαφάνισαν το αίτημα για αυτονομία.
Η μαχητικότητα των Βορειοηπειρωτών και η αταλάντευτη προσήλωση στην ελληνική τους συνείδηση αλλά και ο πόθος τους για ελευθερία είχαν ως αποτέλεσμα την υπογραφή του Πρωτοκόλλου της Κερκύρας (17 Μαΐου 1914), με το οποίο παρείχετο πλήρης Αυτονομία στην Βόρειο Ήπειρο.
Το αίτημα αυτό παραμένει διαχρονικά ζωντανό για τον Ελληνισμό.
