Α. Λατινοπούλου: “Η κυβέρνηση κοιμάται, η Λιβύη φλέγεται – και ο οικονομικός πόλεμος μαίνεται στην αυλή μας”

Την ώρα που η διεθνής κοινότητα εφαρμόζει συντονισμένα μέτρα οικονομικού πολέμου για να ανακόψει την αποσταθεροποίηση στη Λιβύη, η ελληνική κυβέρνηση… δεν έχει πάρει χαμπάρι.

Στη Λιβύη, παίζεται ένα γεωπολιτικό πόκερ με στρατηγικούς πόρους, ενεργειακές οδούς, και επέκταση επιρροής από Τουρκία, Ρωσία και ΗΠΑ. Το άρθρο που δημοσιεύτηκε σήμερα στο FutureWarfare.gr («Εφαρμόζοντας μέτρα οικονομικού πολέμου στη Λιβύη») περιγράφει πώς χτίζεται μια νέα μορφή πολέμου – χωρίς σφαίρες, αλλά με τράπεζες, κυρώσεις, και ελέγχους ροών χρήματος.

Η ΦΩΝΗ ΛΟΓΙΚΗΣ ρωτά:

  • Πού είναι η ελληνική διπλωματία;
  • Ποιο είναι το ελληνικό σχέδιο για τη Λιβύη;
  • Πώς προστατεύει η κυβέρνηση τα ελληνικά συμφέροντα στη Νότια Μεσόγειο;
  • Πότε επιτέλους θα αντιληφθεί ο κ. Μητσοτάκης ότι η γεωοικονομία είναι πόλεμος – και τον χάνει χωρίς καν να συμμετέχει;

Στη Λιβύη, η Τουρκία έχει ήδη στήσει προγεφυρώματα: στρατιωτικές βάσεις, παράνομες συμφωνίες με το καθεστώς της Τρίπολης, και διείσδυση στον ενεργειακό σχεδιασμό της Βόρειας Αφρικής. Το Τουρκολιβυκό μνημόνιο, που παραβιάζει κατάφωρα τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, παραμένει σε ισχύ χωρίς ουσιαστική απάντηση από την Αθήνα.

Την ίδια στιγμή, το σχέδιο για τον αγωγό EastMed, που θα εξασφάλιζε την ενεργειακή αυτονομία της Ευρώπης και αναβάθμιζε στρατηγικά την Ελλάδα, θάφτηκε σιωπηλά – και η κυβέρνηση αντί να συγκρουστεί, απλώς υπάκουσε.

Όταν άλλοι επεκτείνουν την επιρροή τους με οικονομικό πόλεμο, εμείς δεν έχουμε καν εξωτερική πολιτική. Όταν παίζεται το μέλλον των ενεργειακών ροών, η Ελλάδα δεν είναι στο τραπέζι – είναι στο μενού.

Η κυβέρνηση είτε είναι επικίνδυνα αφελής, είτε επιλέγει να σιωπά, ελπίζοντας ότι θα περάσει «κάτω από το ραντάρ». Αλλά τα ραντάρ των αντιπάλων μας λειτουργούν – και βλέπουν την ελληνική απουσία.

Εμείς δεν σωπαίνουμε.
Η ΦΩΝΗ ΛΟΓΙΚΗΣ θα συνεχίσει να αποκαλύπτει την ανικανότητα, την απουσία στρατηγικής, και τη μοιραία αδιαφορία της σημερινής κυβέρνησης. Γιατί όταν οι άλλοι σχεδιάζουν το αύριο, εμείς δεν έχουμε το δικαίωμα να κοιμόμαστε όρθιοι.

Η γεωπολιτική δεν περιμένει. Και η λάθος λήψη αποφάσεων έχει συνέπειες.
Όποιος δεν την καταλαβαίνει, θα τις υποστεί.