Η ΦΩΝΗ ΛΟΓΙΚΗΣ καταγγέλλει τη συστηματική ανυπαρξία της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, η οποία μετατρέπει τη χώρα σε παθητικό θεατή των εθνικών της ταπεινώσεων. Το επόμενο χτύπημα έρχεται από τη Λιβύη, όπου η επικείμενη επικύρωση του παράνομου Τουρκολιβυκού Μνημονίου δεν είναι «ατύχημα», αλλά το αποτέλεσμα μιας χρόνιας πολιτικής δειλίας.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν τόλμησε, δεν μίλησε, δεν αντέδρασε. Όπως και οι προκάτοχοί της, υπέγραψε με τη σιωπή της την εθνική υποχώρηση.
Αντί να καταγγείλει το μνημόνιο ως κατάφωρη παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου και των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, επέλεξε να “ποντάρει” στις εσωτερικές ισορροπίες της Λιβύης, αποφεύγοντας κάθε διεθνή πρωτοβουλία. Αντί να μιλήσει με καθαρή γλώσσα, ψιθύρισε διπλωματικές κοινοτοπίες και συνέχισε τις “διερευνητικές” ταπεινώσεις με την Άγκυρα.
Το αποτέλεσμα; Η Τουρκία διαγράφει ελληνικά νησιά από τον χάρτη, τα περιορίζει σε έξι ναυτικά μίλια, υπογράφει συμφωνίες με όποιον θέλει, και ορίζει τα όρια της ελληνικής κυριαρχίας με το έτσι θέλω.
Η σημερινή κυβέρνηση και όσοι κυβέρνησαν την τελευταία 20ετία:
• Απέτυχαν στα Βαλκάνια – παραχωρώντας χώρο και επιρροή στην Τουρκία.
• Εξευτελίστηκαν στη Μέση Ανατολή, με την Αίγυπτο να απομακρύνεται.
• Εξαφανίστηκαν στη Λιβύη, όπου πλέον η Άγκυρα κάνει παιχνίδι και με τις δύο πλευρές.
Την ίδια στιγμή, υπουργοί δηλώνουν ότι “η κόκκινη γραμμή είναι τα έξι μίλια”. Δηλαδή παραιτούνται επίσημα από την εθνική κυριαρχία. Αυτό δεν είναι λάθος. Είναι προδοσία.
Η ΦΩΝΗ ΛΟΓΙΚΗΣ δηλώνει απερίφραστα:
✅ Το τουρκολιβυκό μνημόνιο δεν παράγει έννομα αποτελέσματα και δεν αναγνωρίζεται από την Ελλάδα.
✅ Η χώρα οφείλει να ασκήσει veto σε όλα τα διεθνή φόρα, να μπλοκάρει ευρωπαϊκές ενισχύσεις προς κυβερνήσεις που συνεργάζονται με την Τουρκία.
✅ Χρειάζεται άμεση ανασυγκρότηση της εξωτερικής πολιτικής με στρατηγική εθνικού ρεαλισμού, όχι ηττοπαθή διπλωματία κατευνασμού.
✅ Να υπάρξει διεθνής καταγγελία της Τουρκίας για επιθετική, παράνομη και αποσταθεροποιητική πολιτική στη Μεσόγειο.
Και κάτι ακόμη:
Ο ελληνικός λαός δεν αντέχει άλλο την πολιτική του “δεν θα κλιμακώσουμε γιατί φοβόμαστε για σύρραξη”.
Όταν η αποτροπή σημαίνει συνεχής υποχώρηση, ο πόλεμος έχει ήδη χαθεί.
Χωρίς καν να δοθεί.
Η Ελλάδα χρειάζεται ηγεσία με θάρρος, καθαρή φωνή και κόκκινες γραμμές που δεν είναι διαπραγματεύσιμες.
