Συμπληρώθηκαν 103 χρόνια από τη Γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας και της Ανατολικής Θράκης από το Τουρκικό Κράτος. Το 1998 η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε ομόφωνα την ανακήρυξη της 14ης Σεπτεμβρίου ως «ημέρα εθνικής μνήμης». Η 14η Σεπτεμβρίου του 1922, αποφράδα ημέρα της πυρπόλησης της Σμύρνης, αποτελεί το σημείο αναφοράς για τους εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες της Μικράς Ασίας που δολοφονήθηκαν και εκδιώχθηκαν από τις πατρογονικές τους εστίες θύματα της γενικευμένης εκδίωξης και εξόντωσης του ελληνικού και χριστιανικού πληθυσμού από τους Τούρκους.
Οι αλησμόνητες πατρίδες, θα μείνουν για πάντα ζωντανά κύτταρα του ελληνισμού με την διαχρονική ελπίδα πως θα έρθει το πλήρωμα του χρόνου, ώστε πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικές μας θά’ ναι. Μέχρι τότε όμως κανείς μας δεν θα ξεχάσει τη σκόπιμη και συστηματική εξόντωση, μέχρι το 1923, των ελληνικών πληθυσμών της Ανατολικής Θράκης και της Μικράς Ασίας (κυρίως της Ιωνίας, Καππαδοκίας, Πόντου, Βιθυνίας), αρχής γενομένης με τη Σφαγή του Οικονομείου στις 25 Ιανουαρίου 1913, από τους μηχανισμούς της οθωμανικής κυβέρνησης των εθνικιστών Νεότουρκων και του τουρκικού εθνικιστικού κινήματος του Μουσταφά Κεμάλ.
Η γενοκτονία των Ελλήνων πραγματοποιήθηκε παράλληλα με γενοκτονίες σε βάρος και άλλων χριστιανικών πληθυσμών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, δηλαδή των Αρμενίων και των Ασσυρίων. Οι εκτιμήσεις για τις ανθρώπινες απώλειες από το 1912 έως το 1922 κατά ορισμένους Έλληνες μελετητές φτάνουν τις 800.000- 1.200.000 ανθρώπους.
Η ΦΩΝΗ ΛΟΓΙΚΗΣ δεν ξεχνά τις πατρογονικές μας εστίες και τη γενοκτονία που έγινε από τους Τούρκους. Και οφείλει να την αναδεικνύει, κόντρα στις επιλεκτικές ευαισθησίες, αυτών που δεν έπιασαν ποτέ μια ελληνική σημαία στη ζωή τους.
