Στις 29 Μαΐου 1453, η Κωνσταντινούπολη, η Βασιλίδα των Πόλεων, έπεσε στα χέρια των Οθωμανών. Μαζί της έπεσε και το τελευταίο οχυρό της Ορθοδοξίας, της Ρωμιοσύνης, του Ελληνισμού. Όμως η Πόλη δεν ηττήθηκε – προδόθηκε. Και το φως του Ελληνικού και Χριστιανικού πολιτισμού δεν έσβησε ποτέ. Παρέμεινε αναμμένο στα μυστικά εκκλησάκια, στις καρδιές των σκλαβωμένων, στο αίμα των μαρτύρων.
572 χρόνια μετά, ο εχθρός είναι ξανά προ των πυλών. Όχι με γιαταγάνι, αλλά με μεταναστευτικές ροές, με δημογραφική αλλοίωση, με “ανεκτικότητα” που μας ζητούν να την ονομάσουμε αρετή ενώ είναι υποταγή. Η Ευρώπη αλλάζει. Και η Ελλάδα, πρώτη γραμμή του πολιτισμού και της πίστης, απειλείται εκ νέου από μια νέα, ύπουλη Ισλαμική επέλαση.
Η Αγία Σοφία – το παγκόσμιο σύμβολο της Χριστιανοσύνης – βεβηλώθηκε ξανά. Από μουσείο έγινε τζαμί. δυστυχώς το ανεχόμαστε αδιαμαρτύρητα. Δεν είναι μόνο προσβολή στην ιστορία. Είναι μήνυμα υποταγής. Μήνυμα που κάποιοι στην Ευρώπη το δέχονται με χαμόγελα και δηλώσεις “σεβασμού των πολιτισμών”. Όχι. Εμείς δεν υποτασσόμαστε.
Η ΦΩΝΗ ΛΟΓΙΚΗΣ στέκεται απέναντι σε αυτή τη νέα Άλωση – την ήσυχη, αργή, αλλά εξίσου επικίνδυνη. Σήμερα, δεν αρκεί να θυμόμαστε. Οφείλουμε να σταθούμε όρθιοι. Να μιλήσουμε, να αγωνιστούμε, να προστατεύσουμε την πίστη, την ταυτότητα και τα παιδιά μας.
Η Ελλάδα δεν είναι απλώς μια χώρα. Είναι η κιβωτός της πίστης μας. Είναι ο τελευταίος φρουρός του σταυρού απέναντι στην ημισέληνο. Και δεν θα επιτρέψουμε ξανά να πέσουν οι πύλες.
Για την Πόλη. Για την Πίστη. Για την Πατρίδα.