Πέρασαν 64 χρόνια από την αυγή της 13ης Αυγούστου 1961, όταν χιλιάδες άνδρες του στρατού και της πολιτοφυλακής του ανατολικογερμανικού καθεστώτος χώρισαν με αγκαθωτά συρματοπλέγματα τους δύο τομείς του Βερολίνου, που μέχρι τότε επικοινωνούσαν ελεύθερα.
Μία εβδομάδα αργότερα, τα συρματοπλέγματα άρχισαν να αντικαθίστανται από προκατασκευασμένα τμήματα τσιμεντένιων τοίχων. Έτσι δημιουργήθηκε το γνωστό Τείχος του Βερολίνου, που για τριάντα χρόνια θα ήταν το σύμβολο της αποτυχίας ενός καθεστώτος που έβλεπε τους κατοίκους του να φεύγουν στη Δύση και το εργατικό δυναμικό να περιορίζεται στο ελάχιστο.
Το σύμβολο διαίρεσης της Ευρώπης, αλλά και σύμβολο ανελευθερίας, αποτέλεσε το σημείο αναφοράς καταδυνάστευσης των πολιτών από το κομμουνιστικό καθεστώς. Πολλοί Ανατολικογερμανοί δολοφονήθηκαν από τους μεθοριακούς φρουρούς της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας, καθώς προσπαθούσαν να διαφύγουν στο Δυτικό Βερολίνο.
Κατά μήκος του τείχους από την ανατολική πλευρά υπήρχε μία ζώνη ελεγχόμενη από τους φρουρούς, γνωστή και ως ζώνη θανάτου, με 302 παρατηρητήρια και συστήματα συναγερμού, 14.000 φύλακες, 600 σκυλιά και καλωδιωτά πλέγματα και 20 φυλάκια. Οι Ανατολικογερμανοί συνοριοφύλακες και οι Σοβιετικοί στρατιώτες είχαν τη διαταγή να πυροβολούν όποιον προσπαθούσε να δραπετεύσει με αποτέλεσμα τα επόμενα χρόνια εκατοντάδες άνθρωποι να σκοτωθούν στην προσπάθεια να καταφύγουν στη Δύση.
Το τείχος του αίσχους, έπεσε τη νύχτα της Πέμπτης 9 προς Παρασκευή 10 Νοεμβρίου 1989, μετά από 28 χρόνια «φυλάκισης» των Γερμανών πολιτών, που το Κομμουνιστικό καθεστώς υποχρέωσε σε αποκλεισμό.
Οι μνήμες μένουν ζωντανές από την ημέρα που άρχισε να στήνεται το σύμβολο της απανθρωπιάς, της στέρησης βασικών ελευθεριών των πολιτών, του τρόμου και του φόβου.
Η ΦΩΝΗ ΛΟΓΙΚΗΣ πιστή στα δημοκρατικά ιδεώδη και τις ελευθερίες των πολιτών, στέλνει το μήνυμα απαλλαγής μια για πάντα της ανθρωπότητας από τα ολοκληρωτικά καθεστώτα, όπως είναι ο κομμουνισμός.