Η Ελλάδα υπέστη μία ακόμη εθνική ήττα. Αυτή τη φορά όχι σε κάποιο τραπέζι διαπραγματεύσεων, αλλά στο πεδίο της γεωπολιτικής – εκεί όπου κρίνονται οι συμμαχίες και η ισχύς των εθνών. Ο Χαλίφα Χάφταρ, ηγέτης της ανατολικής Λιβύης και σταθερός υποστηρικτής των ελληνικών θέσεων την περίοδο 2019–2021, γυρνάει πλέον την πλάτη στην Ελλάδα και στρέφεται προς την Τουρκία.
Ο ίδιος άνθρωπος που πολέμησε τον τουρκικό επεκτατισμό και αντιτάχθηκε στο κατάπτυστο τουρκολιβυκό μνημόνιο για την ΑΟΖ, ετοιμάζεται σήμερα να το αποδεχθεί. Όχι επειδή άλλαξε γνώμη – αλλά επειδή εμείς, η Ελλάδα, τον εγκαταλείψαμε.
Ζήτησε λίγα και κρίσιμα:
• Τακτική εικόνα από ελληνικά ιπτάμενα ραντάρ ΑΣΕΠΕ νότια της Κρήτης
• Πυρομαχικά αντίστοιχα με αυτά που στέλναμε στην Ουκρανία
Η απάντηση της ελληνικής κυβέρνησης; «Θα δούμε». Και έτσι, από σύμμαχος, έγινε ουδέτερος – και τώρα σύμμαχος της Τουρκίας. Της Τουρκίας που σταθερά και οργανωμένα προχωρά στην περικύκλωση της Ελλάδας: από τη Συρία και τη Λιβύη, μέχρι το Αιγαίο και τη Σομαλία.
Αυτή είναι η κατάντια της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής:
Όταν οι Χριστιανοί της Λιβύης μας χρειάστηκαν, τους γυρίσαμε την πλάτη.
Όταν κάποιος στεκόταν απέναντι στον νεοοθωμανισμό, του είπαμε «δεν μπορούμε».
Και τώρα; Ποιος θα σταθεί δίπλα μας;
Κι όμως, αυτός ο τόπος έχει Χριστιανική παράδοση, ιστορία θυσιών και μαρτύρων. Η γεωπολιτική μας στάση πρέπει να έχει αξίες. Δεν είναι δυνατόν να στηρίζουμε κυβερνήσεις και καθεστώτα που εξοντώνουν τους Χριστιανούς και να εγκαταλείπουμε εκείνους που αντιστέκονται στον ισλαμικό επεκτατισμό.
Την εποχή εκείνη Υπουργός Εξωτερικών ήταν ο Νίκος Δένδιας. Σήμερα είναι Υπουργός Άμυνας. Ό,τι χτίστηκε το 2019–2021 με κόπο, εγκαταλείφθηκε. Με κόστος βαρύ.
Όπως χάσαμε την ιστορική Μονή της Σίνα στην Αίγυπτο, έτσι τώρα χάνουμε και τη Λιβύη. Και η Τουρκία τρίβει τα χέρια της.
Η ΦΩΝΗ ΛΟΓΙΚΗΣ απευθύνει σαφές ερώτημα προς την κυβέρνηση:
• Ποιος θα λογοδοτήσει για αυτή την εγκατάλειψη;
• Ποιος θα αναλάβει την ευθύνη που ένας (από τους ελάχιστους) στρατηγός, που αντιστεκόταν στον Ερντογάν, τώρα υπογράφει μνημόνια μαζί του;
• Ως πότε θα πουλάμε τα δίκαιά μας για μια «καλή εικόνα» στη Δύση;
Η Ελλάδα χρειάζεται πιστή στρατηγική – με αρχές, αξίες και σχέδιο.
Η πολιτική του “θα δούμε” είναι η πολιτική του χαμού.
Αν δεν σταθούμε με τους φίλους μας την ώρα που μας έχουν ανάγκη, τότε μην περιμένουμε να σταθούν κι εκείνοι δίπλα μας, όταν θα έρθει η ώρα της δικής μας δοκιμασίας.
Η ΦΩΝΗ ΛΟΓΙΚΗΣ δεν σιωπά. Φωνάζει.
Η Ελλάδα χρειάζεται φωνή. Και πίστη.
