Η διπλωματία των υποκλίσεων στην Τουρκία που εκπροσωπεί ο Υπουργός Εξωτερικών κ. Γεραπετρίτης με προφανείς εντολές του Πρωθυπουργού κ. Μητσοτάκη, έχει ολοένα και περισσότερες συνέπειες. Η πολιτική που ακολουθείται από την ελληνική κυβέρνηση οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε συνεκμεταλλεύσεις με τους γείτονες κατά παράβαση κάθε έννοιας διεθνούς δικαίου.
Την σημερινή κατάσταση, που προκαλεί ανησυχία, αποτύπωσε ο πρώην υφυπουργός Εξωτερικών επί κυβέρνησης Σημίτη και ομότιμος καθηγητής του ΕΚΠΑ, Χρήστος Ροζάκης. Ποια είναι αυτή; Πως «η Ελλάδα απεμπόλησε κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο προς την Τουρκία, ζητώντας την άδεια της Άγκυρας για την πόντιση του καλωδίου του ΑΔΜΗΕ σε Κρήτη και Κάσο».
Όπως εξήγησε ο κ. Ροζάκης μιλώντας στο 8ο ετήσιο συνέδριο του Κύκλου Ιδεών «Η Ελλάδα Μετά», η Ελλάδα είναι πλέον υποχρεωμένη «να παίρνει άδεια» από τη γείτονα ακόμη και για απολύτως νόμιμες ενέργειες που συνάδουν με το διεθνές δίκαιο.
Όταν η τοποθέτηση αυτή γίνεται από έναν άνθρωπο υπέρμαχο της ελληνοτουρκικής προσέγγισης, έχει μεγαλύτερη βαρύτητα. Ο κ. Ροζάκης επισήμανε πως «η Τουρκία ελέγχει σήμερα πολύ περισσότερο και από τη δική της θάλασσα, αυτήν που δικαιούται θεωρητικά».
Το «ζήτημα», για τον ίδιο, είναι πως «για κάθε ενέργεια που κάνουμε στο Αιγαίο, πρέπει να παίρνουμε την άδεια της Τουρκίας».
Στο ερώτημα κατά πόσο θεωρεί πως απεμπολήσαμε κάποιο δικαίωμα ενημερώνοντας την Άγκυρα για τις έρευνες στην περιοχή της Κάσου, ο πρώην υφυπουργός απάντησε πως «σίγουρα απεμπολήσαμε» καθώς, όπως εξήγησε, οι έρευνες για την πόντιση του καλωδίου «πρέπει να περάσουν μέσα από τη δική τους “άδεια” και “συναίνεση”», κάτι που κατά τη γνώμη του σημαίνει ότι «νόμιμες ενέργειες της Ελλάδας υπόκεινται στον έλεγχο της Τουρκίας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται».
Τι τελικά συζητούν ο κ. Γεραπετρίτης με τον ομόλογό του Χακάν Φιντάν; Γιατί από τα αποτελέσματα, πολλά μπορεί να υποθέσει κανείς για τις… γαλάζιες πατρίδες και τα ήρεμα νερά.
Η ΦΩΝΗ ΛΟΓΙΚΗΣ εκφράζει την ανησυχία της για την πολιτική των υποχωρήσεων της κυβέρνησης Μητσοτάκη, απέναντι στον Σουλτάνο Ταγίπ Ερντογάν. Πόσο δε μάλλον όταν έχει αρνητικό πρόσημο στη διεθνή διπλωματία, όπου οι Τούρκοι κερδίζουν συνεχώς έδαφος.
