Η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη παριστάνει τον θεματοφύλακα των θεσμών, την ώρα που τους διαλύει εκ των έσω, ενισχύοντας τη διαπλοκή, την αδιαφάνεια και τη διάβρωση του δημόσιου βίου.
Η τροπολογία-όνειδος της 14ης Μαΐου 2025, που ψηφίστηκε από εκείνους που παριστάνουν τους εραστές της διαφάνειας, επιτρέπει πλέον σε συζύγους και συγγενείς πρώτου βαθμού πολιτικών προσώπων να συμμετέχουν σε εταιρείες με έδρα το εξωτερικό. Αρκεί —λέει— να μην πρόκειται για φορολογικούς παραδείσους. Ποιος το κρίνει; Οι ίδιοι που νομοθετούν για τον εαυτό τους.
Ερώτημα πρώτο:
Η Τουρκία και τα Σκόπια, όπου η πατρίδα μας βάλλεται συστηματικά, θεωρούνται συνεργάσιμες χώρες;
Αν ναι, ποια είναι τα όρια της εθνικής αξιοπρέπειας;
Ερώτημα δεύτερο:
Πώς θα διασφαλιστεί ότι η ελληνική εξωτερική και οικονομική πολιτική δεν θα επηρεάζεται από τα “οικογενειακά πορτοφόλια”;
Η πολιτική και οικονομική εξάρτηση μέσω συγγενικών συμφερόντων σε ξένες εταιρείες δεν είναι απλώς ανησυχητική. Είναι επικίνδυνη. Και πλέον, νομιμοποιημένη.
Αντί η κυβέρνηση να θωρακίζει τη χώρα απέναντι σε πιθανά δίκτυα επιρροής και ξένα συμφέροντα, άνοιξε ορθάνοιχτα την πίσω πόρτα. Σκοτεινή, ανεξέλεγκτη και εξαιρετικά βολική για όσους έχουν σχέσεις και επιδιώξεις εκτός Ελλάδας.
Αυτό δεν είναι ρύθμιση.
Είναι θεσμικό ξεπούλημα.
Με σφραγίδα «νομιμότητας» για να εξυπηρετηθούν οικογενειακές μπίζνες πολιτικών προσώπων σε αλλοδαπά εδάφη.
Η ΦΩΝΗ ΛΟΓΙΚΗΣ απαιτεί:
– Άμεση κατάργηση της τροπολογίας.
– Καθολική απαγόρευση συμμετοχής συγγενών πολιτικών σε εταιρείες του εξωτερικού.
– Δημόσιο έλεγχο και διαφάνεια σε κάθε δομή συμφερόντων με πολιτική σύνδεση.
Η Ελλάδα δεν μπορεί και δεν πρέπει να κυβερνάται από οικογενειακά γραφεία εξωτερικού.
