Η ΦΩΝΗ ΛΟΓΙΚΗΣ εκφράζει τον προβληματισμό της για την ελλιπώς τεκμηριωμένη ανακοίνωση του Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού της Ελλάδας, ο οποίος δόθηκε στη δημοσιότητα λίγες μόλις ημέρες μετά την καταδικαστική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, εξαιτίας της παρατεταμένης αμέλειας της ελληνικής κυβέρνησης να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της έναντι της Ε.Ε.
Η κυβέρνηση, αντί να διαμορφώσει ένα σοβαρό και πλήρως επεξεργασμένο εργαλείο εθνικής κυριαρχίας, προχώρησε σε μια πρόχειρη, απολογητική καταγραφή που δεν ανταποκρίνεται στις αυστηρές διεθνείς δεσμεύσεις του ελληνικού κράτους.
Ο Χωροταξικός Σχεδιασμός/Χάρτης αδυνατεί να απεικονίσει βασικά στοιχεία ενός σύγχρονου Maritime Spatial Planning (MSP), όπως:
* Περιοχές οικονομικής δραστηριότητας: αλιεία, ναυτιλία, τουρισμός, ενεργειακές επενδύσεις.
* Ζώνες περιβαλλοντικής προστασίας και βιώσιμης ανάπτυξης.
* Περιοχές ασφάλειας και άμυνας, όπου διεξάγονται στρατιωτικές ασκήσεις ή υπάρχουν υποδομές κρίσιμης σημασίας.
Την ίδια στιγμή, η τουρκική πλευρά σπεύδει να καλύψει τα κενά που αφήνει ο ελληνικός χάρτης με δικές της “αναρτήσεις”, αποτυπώνοντας σχεδόν το σύνολο του Αιγαίου ως περιοχή στρατιωτικής άσκησης. Η προχειρότητα της ελληνικής απάντησης ανοίγει τον δρόμο για την επιβολή τετελεσμένων εκ μέρους της Άγκυρας, τόσο στο διπλωματικό πεδίο όσο και στο επιχειρησιακό, όσο και αν οι τουρκικές διεκδικήσεις θεωρούνται παράνομες (βάσει Διεθνούς Δικαίου).
Η Ελλάδα οφείλει να είναι κράτος δικαίου, διαμορφωτής των εξελίξεων και όχι “παρατηρητής”
Η αποτύπωση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) και της υφαλοκρηπίδας σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο και τη Σύμβαση του Montego Bay (UNCLOS) δεν είναι προαιρετική επιλογή, αλλά θεσμική υποχρέωση κάθε κυρίαρχου κράτους.
Η κυβέρνηση, όμως, περιορίζεται στην υιοθέτηση των 6 ναυτικών μιλίων για την αιγιαλίτιδα ζώνη σε όλες τις Χωρικές Ενότητες (πλην της ΧΕ4), χωρίς καν να σκιαγραφεί την εθνική δυνατότητα επέκτασης στα 12 ν.μ., όπως ρητά προβλέπεται από το εθιμικό και θεσμικό Διεθνές Δίκαιο (περιορίζεται σε υποθετικούς ‘’αστερίσκους’’ στο κάτω μέρος του χάρτη).
Η αποτύπωση των μερικών συμφωνιών οριοθέτησης ΑΟΖ με την Ιταλία και την Αίγυπτο, αντί να ενισχύσει τη θέση της Ελλάδας, αναδεικνύει τις υποχωρήσεις που έγιναν εις βάρος των εθνικών συμφερόντων. Ειδικά στη συμφωνία με την Αίγυπτο, ο θαλάσσιος και υποθαλάσσιος χώρος που παραχωρήθηκε ισοδυναμεί με την έκταση της Εύβοιας. Πρόκειται για εθνική υποχώρηση που δεν μπορεί να αποσιωπάται. Ο χάρτης που παρουσιάστηκε δεν αποτελεί όριο άσκησης κυριαρχικών δικαιωμάτων. Αποτελεί απλώς τεχνικό εργαλείο συμμόρφωσης προς τις απαιτήσεις της Ε.Ε.
