ΝΑΥΤΙΛΙΑ

Η Ναυτιλία αποτελεί έναν από τους τομείς εκείνους, που μπορούν να αποτελέσουν, εφ’όσον τύχουν ορθής αντιμετώπισης από την πολιτεία, πυλώνες της εθνικής οικονομίας και παράγοντες μακροπρόθεσμης εθνικής σταθερότητας. Είναι θλιβερό, ότι ο ελληνόκτητος στόλος είναι ένας από τους πρώτους στην παγκόσμια κατάταξη, όμως η Ελλάδα λίγο ωφελείται από αυτό.

Κάθε κίνητρο πρέπει να δοθεί, ώστε:

– Κατά το δυνατόν περισσότερα ελληνόκτητα πλοία να πλέουν υπό ελληνική σημαία

– Τα πληρώματα να επανδρώνονται κατά το δυνατόν από Έλληνες

– Οι νέοι να στραφούν ξανά στα επαγγέλματα της θάλασσας

– Να αναπτυχθούν κλάδοι της οικονομίας που κινούνται γύρω από τη ναυτιλία

Η εκ νέου καλλιέργεια της σχέσης των Ελλήνων με τη ναυτιλία μπορεί να απορροφήσει μέρος της διαχρονικά υψηλής ανεργίας και να δώσει προοπτική μακροπρόθεσμης απασχόλησης στις νεότερες γενιές.

Οι υπάρχουσες ναυτικές σχολές, που πρέπει να ενισχυθούν και να εκσυγχρονιστούν περαιτέρω, παρά ταύτα δεν αρκούν. Η Ελλάδα πρέπει να θέσει ως στόχο, με την ενεργό συνδρομή και του ιδιωτικού τομέα, να καταστεί εντός της επόμενης δεκαετίας παγκόσμιο κέντρο ναυτικής εκπαίδευσης, όχι μόνο για την ποντοπόρο ναυτιλία, αλλά για την ακτοπλοΐα. την παράκτια εμπορική ναυτιλία, τον ναυτικό τουρισμό, τον τομέα των θαλάσσιων και υποθαλάσσιων ερευνών.

Για να εδραιωθεί η επαναπροσέγγιση του ελληνικού εφοπλισμού με το ελληνικό κράτος και την Ελλάδα, απαιτούνται πολιτικές που θα καταστήσουν τη χώρα πάροχο όλων των απαιτούμενων υπηρεσιών που χρειάζεται τόσο ένα πλοίο, όσο και μια ναυτιλιακή εταιρία.

Τα ελληνικά ναυπηγεία, παρά την πρόοδο που έχει σημειωθεί τα τελευταία χρόνια, δεν έχουν ακόμα τις δυνατότητες για να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες του ελληνόκτητου στόλου. Για τον λόγο αυτό, αλλά και για να δύναται η Ελλάδα στο μέλλον αν να ναυπηγεί η ίδια τον στόλο των πολεμικών της πλοίων, οι επενδύσεις στον ναυπηγοεπισκευαστικό τομέα θα χαρακτηριστούν “υψηλής εθνικής σημασίας” και θα υπαχθούν σε προνομιακό δημοσιονομικό καθεστώς, ειδικά εφόσον η επένδυση λαμβάνει χώρα στην περιφέρεια.

Στον τομέα της ακτοπλοΐας, πριν και πάνω από όλα ειδική μέριμνα απαιτείται για την προστασία του εν τοις πράγμασι δικαιώματος των Ελλήνων πολιτών στη μετακίνηση από και προς τα ελληνικά νησιά. Τα τελευταία χρόνια η αύξηση στις τιμές των εισιτηρίων είναι τέτοια, που στερεί από πολλούς νησιώτες τη δυνατότητα να μετακινούνται από και προς τον ηπειρωτικό κορμό. Εφόσον ο ελεύθερος ανταγωνισμός δεν θεραπεύει το πρόβλημα, οφείλει να το κάνει με νομοθετική παρέμβαση η κυβέρνηση, προβλέποντας “πλαφόν” για συγκεκριμένες κατηγορίες εισιτηρίων.

Η τακτική και ασφαλής σύνδεση όλων των κατοικούμενων ελληνικών νησιών με την υπόλοιπη χώρα είναι μία από τις υποχρεώσεις της πολιτείας που δεν μπορούν να επαφίενται στην αυτορρύθμιση της ελεύθερης αγοράς. Η κρατική παρέμβαση είναι και εδώ αναγκαία.