ΨΗΦΙΑΚΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΡΑΤΟΥΣ

Ένα σύγχρονο κράτος οφείλει να είναι ψηφιακό. Το παράδειγμα της Εσθονίας είναι χαρακτηριστικό. Μια πάμφτωχη χώρα, αρχές του ‘90, άλλαξε πολιτική προσέγγιση και κατάφερε και μετεξελίχθηκε σε αυτό που είναι μέχρι σήμερα. Μια κοινωνία στην οποία ευημερούν οι αριθμοί και ευτυχούν οι άνθρωποι.

Μια χώρα, η οποία σύμφωνα με παγκόσμιες μελέτες, μέχρι το 2050, θα ανήκει στα 5 πιο έξυπνα και παραγωγικά κράτη του κόσμου και πρώτη μάλιστα στην Ευρώπη.

Το κράτος μας, πρέπει να λειτουργεί σύμφωνα με τον κανόνα minimum effort – maximum value. Πρέπει, δηλαδή να απαιτεί τους ελάχιστους δυνατούς πόρους και να αποδίδει τη μέγιστη δυνατή αξία στο κοινωνικό σύνολο. Προς ώρας λειτουργεί με τον αντίστροφο τρόπο, με τις γνωστές σε όλους μας, συνέπειες.

Αυτό πρέπει να αλλάξει. Το κράτος πρέπει να είναι δίπλα στους πολίτες 24/7 και να διευκολύνει τις επιχειρήσεις να αναπτυχθούν και να μεγαλώσουν, με πρόσβαση στις ψηφιακές του υπηρεσίες, χωρίς ουρές, διαφθορά, τόμους χαρτιών σε αποθήκες, χαμένες εργατοώρες, κόπωση υπαλλήλων, εκνευρισμό πολιτών.

Η ψηφιοποίηση δε σημαίνει έλεγχος του πολίτη, ούτε φυσικά λιγότερες θέσεις εργασίας. Η τεχνολογία, άλλωστε, μπορεί να αφαίρεσε κάποια θέσεις εργασίας αλλά δημιούργησε πολλές περισσότερες. Ζούμε στην εποχή της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, την εποχή όπου η τεχνητή νοημοσύνη μπαίνει όλο και περισσότερο στις ζωές μας. Η τεχνοφοβία δεν μπορεί να είναι η λύση.

Οι λαοί που θα προσαρμοστούν πιο γρήγορα στις εξελίξεις, θα είναι αυτοί που θα πρωταγωνιστήσουν στο παρόν και το μέλλον. Δεν πρέπει να μείνουμε τελευταίοι και σε αυτό.

Το κόστος της γραφειοκρατίας, σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες, υπολογίζεται στα 12 δις ευρώ τον χρόνο. Συνεπώς, αν εξαλείψουμε την γραφειοκρατία, μπορούμε να επενδύσουμε περισσότερα χρήματα στην υγεία, την παιδεία, την εθνική ασφάλεια και φυσικά τη μείωση έμμεσων και άμεσων φόρων, όπως για παράδειγμα ο ΕΝΦΙΑ, ο οποίος αποφέρει στα κρατικά ταμεία περίπου 2 δις ευρώ τον χρόνο. Οικονομική ανάπτυξη συνεπώς.

Η ψηφιοποίηση του κράτους, θα έχει θετικές επιδράσεις σε κάθε επίπεδο της κοινωνίας μας. Πλέον είναι πιο εφικτή από ποτέ η περίφημη αποκέντρωση. Κρατικοί υπάλληλοι για παράδειγμα, θα μπορούν να έχουν την ελευθερία να εργάζονται απ’ όπου επιθυμούν με σύγχρονα εργαλεία τα οποία θα αυξήσουν θεαματικά την παραγωγικότητα τους.

Η κρίση της πανδημίας για παράδειγμα, παρότι το κράτος μας δεν ήταν σχεδιασμένο να υποστηρίξει μοντέλα όπως αυτό της τηλεργασίας, είδαμε ότι λειτούργησε. Νέες μητέρες, πλέον θα μπορούν να εργάζονται από το σπίτι τους, στηρίζοντας με έναν ακόμα τρόπο την οικογένεια που έχει άμεση σχέση με το δημογραφικό πρόβλημα.