51 χρόνια από την Τουρκική εισβολή.
42 από την ανακήρυξη του ψευδοκράτους.
Μισός αιώνας γεμάτος δάκρυα, οργή και πόνος για κάθε Έλληνα, για κάθε Κύπριο. Μία χώρα μοιρασμένη στη μέση από τους Τούρκους εισβολείς.
Στα άγια Ελληνικά χώματα της Κερύνειας, Αμμοχώστου, Λευκωσίας και Λάρνακας ακούμε τις ψυχές των νεκρών που ακόμα ζητούν δικαίωση. Ακούμε τις σπαρακτικές κραυγές των συγγενών των θυμάτων που ακόμα δηλώνονται ως αγνοούμενοι.
Ακούμε το δάκρυ κάθε Έλληνα και Κύπριου πατριώτη για την παράνομη κατοχή της μισής Κύπρου από την Τουρκία.
Και εμείς εδώ; Τι κάνουμε; Τι κάνουμε αγαπητοί συνάδελφοι;
ΜΟΝΟ ΛΟΓΙΑ ΛΟΓΙΑ ΛΟΓΙΑ και ανέξοδες, ανούσιες ‘’καταδίκες’’.
Στην πράξη όμως τους ανοίγετε την πόρτα της Ε.Ε., τους κάνετε ισότιμους συνομιλητές ξεχνώντας πως έτσι βάζουμε το δολοφονικό Ισλάμ στην Ευρώπη.
Κανένας διάλογος με τους Τούρκους εισβολείς.
Αυτό ναι, θα ειναι ΑΛΗΘΙΝΗ ΣΤΗΡΙΞΗ.
Όλα τα άλλα είναι φθηνή κοροϊδια στα μούτρα κάθε Κυπρίου, κάθε Έλληνα, κάθε Ευρωπαίου.
